| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 66 |
|
| إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (122) |
| (و نيز به ياد آور) زماني را که دو طايفه از شما تصميم گرفتند سستي نشان دهند (و از وسط راه بازگردند)، و خداوند پشتيبان آنها بود (و به آنها کمک کرد که از اين فکر بازگردند)، و افراد باايمان، بايد تنها بر خدا توکل کنند! (122) |
| وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (123) |
| خداوند شما را در (بدر) ياري کرد (و بر دشمنان خطرناک، پيروز ساخت)، در حالي که شما (نسبت به آنها)، ناتوان بوديد. پس، از خدا بپرهيزيد (و در برابر دشمن، مخالفت فرمان پيامبر نکنيد)، تا شکر نعمت او را بجا آورده باشيد! (123) |
| إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ (124) |
| در آن هنگام که تو به مومنان ميگفتني: (آيا کافي نيست که پروردگارتان، شما را به سه هزار نفر از فرشتگان، که از آسمان فرود مي آيند، ياري کند؟!) (124) |
| بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ (125) |
| آري، (امروز هم) اگر استقامت و تقوا پيشه کنيد، و دشمن به همين زودي به سراغ شما بيايد، خداوند شما را به پنج هراز نفر از فرشتگان، که نشانه هايي با خود دارند، مدد خواهد داد! (125) |
| وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (126) |
| ولي اينها را خداوند فقط بشارت، و براي اطمينان خاطر شما قرار داده، وگرنه، پيروزي تنها از جانب خداوند تواناي حکيم است! (126) |
| لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ (127) |
| (اين وعده را که خدا به شما داده،) براي اين است که قسمتي از پيکر لشکر کافران را قطع کند، يا آنها را با ذلت برگرداند، تا مايوس و نااميد، (به وطن خود) بازگردند. (127) |
| لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ (128) |
| هيچگونه اختياري (در باره عفو کافران، يا مومنان فراري از جنگ،) براي تو نيست، مگر اينکه (خدا) بخواهد آنها را ببخشد، يا مجازات کند، زيرا آنها ستمگرند. (128) |
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (129) |
| و آنچه در آسمانها و زمين است، از آن خداست. هر کس را بخواهد (و شايسته بداند)، ميبخشد، و هر کس را بخواهد، مجازات ميکند، و خداوند آمرزنده مهربان است. (129) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (130) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! ربا (و سود پول) را چند برابر نخوريد! از خدا بپرهيزيد، تا رستگار شويد! (130) |
| وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (131) |
| و از آتشي بپرهيزيد که براي کافران آماده شده است! (131) |
| وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (132) |
| و خدا و پيامبر را اطاعت کنيد، تا مشمول رحمت شويد! (132) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |