| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 64 |
|
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (109) |
| و هر آنچه در آسمان ها و هر آنچه در زمين است ملک خداست. و کارها فقط به خدا بازگردانده مى شود. (109) |
| كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ (110) |
| بهترين امّتى که براى مردم به ظهور رسيده است شما هستيد [چرا که] به کارهاى پسنديده وا مى داريد و از کارهاى ناپسند باز مى داريد و به خدا ايمان داريد. و اگر اهل کتاب ايمان مى آوردند برايشان بهتر بود. بعضى از آنان مؤمن اند، و بيشترشان فاسق اند. (110) |
| لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ (111) |
| آنان هرگز به شما زيانى نمى رسانند جز آزارى [اندک]، و اگر با شما بجنگند به شما پشت مى کنند آنگاه يارى نخواهد شد. (111) |
| ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ (112) |
| هر جا يافت شوند مهر ذلّت بر آنان خورده است مگر اينکه به پيمانى از خدا و پيمانى از مردم تمسّک جويند. و به خشمى از خدا گرفتار گشته اند، و مُهر بيچارگى بر آنان زده شده است، چرا که آنان به آيات خدا کفر مىورزيدند و پيامبران را به ناحق مى کشتند. اين بدان سبب بود که آنها عصيان کردند و [به حقوق ديگران ]تجاوز مى نمودند. (112) |
| ۞ لَيْسُوا سَوَاءً ۗ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ (113) |
| همه [اهل کتاب ]يکسان نيستند [زيرا ]بعضى از اهل کتاب گروهى هستند به پا خاسته [براى اطاعت خدا ]که آيات خدا را در اوقات شب تلاوت مى کنند در حاليکه آنان سجده مى گزارند. (113) |
| يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولَٰئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (114) |
| به خدا و روز واپسين ايمان دارند و به کارهاى پسنديده وا مى دارند و از کارهاى ناپسند باز مى دارند و در کارهاى خير سبقت مى گيرند و اينان از صالحان اند. (114) |
| وَمَا يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (115) |
| و هر کار خيرى انجام دهند ناسپاسى نمى بينند. و خدا به تقوا پيشگان داناست. (115) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |