سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 272 |
|
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) |
اگر خود نمىدانيد، از اهل کتاب بپرسيد که ما، پيش از تو، به رسالت نفرستاديم مگر مردانى را که به آنها وحى مىفرستاديم؛ (43) |
بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) |
همراه با دلايل روشن و کتابها و بر تو نيز قرآن را نازل کرديم تا آنچه را براى مردم نازل شده است برايشان بيان کنى و باشد که بينديشند. (44) |
أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) |
آيا آنان که مرتکب بديها مىشوند، مگر ايمنند از اينکه زمين به فرمان خدا آنها را فرو برد يا عذاب از جايى که نمىدانند بر سرشان فرود آيد؟ (45) |
أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) |
يا به هنگام آمدوشد فروگيردشان، چنان که نتوانند بگريزند؟ (46) |
أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) |
يا از آنان يکانيکان بکاهد؟ هرآينه پروردگارتان رئوف و مهربان است. (47) |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) |
آيا به چيزهايى که خدا آفريده است نمىنگرند که براى سجده به درگاه او سايههايشان از راست و چپ حرکت دارند و در برابر او خاشعند؟ (48) |
وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) |
هر چه در آسمانها و زمين است از جنبندگان و فرشتگان خدا را سجده مىکنند و تکبر نمىورزند. (49) |
يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ۩ (50) |
از پروردگارشان که فراز آنهاست مىترسند و به هر چه مأمور شدهاند همان مىکنند. (50) |
۞ وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) |
خدا گفت: دو خدا را مپرستيد و جز اين نيست که اوست خداى يکتا. پس، از من بترسيد. (51) |
وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) |
هر چه در آسمانها و زمين است از آن اوست و پرستش خاص اوست. آيا از غير خدا مىترسيد؟ (52) |
وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) |
هر نعمتى که شما راست از جانب خداوند است و چون محنتى به شما رسد به پيشگاه او زارى مىکنيد. (53) |
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) |
و باز چون آن محنت را به پايان آرد گروهى از شما به پروردگارشان مشرک مىشوند، (54) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |