| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 59 |
|
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (71) |
| اي اهل کتاب، چرا حق را به باطل مشتبه سازيد (تا چراغ حق را به باد شبهات خاموش کنيد) و حق را پوشيده مي‌داريد در صورتي که (به حقّانيّت آن) آگاهيد؟! (71) |
| وَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (72) |
| و گروهي از اهل کتاب گفتند: به دين و کتابي که براي مسلمانان نازل شده اول روز ايمان آريد و آخر روز کافر شويد، شايد (به اين حيله) آنها نيز (از اسلام) برگردند. (72) |
| وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتَىٰ أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (73) |
| و ايمان نياوريد مگر به آن کس که پيرو دين شما باشد-بگو: راه سعادت آن است که خدا بنمايد-تا مبادا معلوم شود که به امتي ديگر نيز مانند شريعت شما عطا مي‌گردد، يا بتوانند با شما نزد پروردگار احتجاج کنند. بگو: فضل و رحمت به دست خداست، به هر که خواهد عطا کند، و خدا را رحمت بي‌منتهاست و به همه امور داناست. (73) |
| يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (74) |
| هر که را مشيّت او تعلّق بگيرد مخصوص به فضل و رحمت خود گرداند، و خدا را فضل و رحمت بي‌منتهاست. (74) |
| ۞ وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (75) |
| بعضي از اهل کتاب (به آن حد درستکارند که) اگر مال بسيار به آنها بسپاري ردّ امانت کنند، و برخي ديگر از اهل کتاب (تا آن اندازه نادرستند که) اگر يک دينار به او امانت دهي رد نکنند جز آنکه بر مطالبه آن سخت‌گيري کني، از اين رو که گويند: براي ما (پيروان تورات) به هر وسيله خوردن مال اميّان (غير اهل تورات) گناهي ندارد، و اين سخن را به دروغ به خدا نسبت دهند در صورتي که مي‌دانند (که به خدا نسبت دروغ مي‌دهند). (75) |
| بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (76) |
| آري، هر کس به عهد خود وفا کند و خدا ترس و پرهيزکار شود همانا خدا پرهيزکاران را دوست مي‌دارد. (76) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (77) |
| آنان که عهد خدا و سوگند خدا را به بهايي اندک بفروشند اينان را در آخرت بهره‌اي نيست و خدا با آنها (از خشم) سخن نگويد و در قيامت (به نظر رحمت) بدانها ننگرد و (از پليدي گناه) پاکيزه‌شان نگرداند، و آنان را عذابي دردناک خواهد بود. (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |