فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند
زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی
>>
Cultural Part - بخش فرهنگي
>>
نظامی
- صفحه 12
درباره بخش فرهنگی
بخش فرهنگی
قرآن
حافظ شیرازی
مولانا
سعدی شیرازی
گلچین
نظامی
عطار
عمر خیام
شیخ بهایی
ابوسعید ابوالخیر
بابا طاهر
هاتف اصفهانی
سنایی
شیخ محمود شبستری
فردوسی
رودکی
قلم
امیر خسرو دهلوی
فروغی بسطامی
شمس تبریزی
سید محمد حسین طباطبایی
مجذوب تبریزی
رهی معیری
خواجه عبدالله انصارى
محیی الدین ابن عربی
جامی
ناصرخسرو
صغیر اصفهانی
صفحه
<<
<
7
8
9
10
11
12
پاي مسيحا که جهان مي نبشت
نظامی - صفحه 12
پاي مسيحا که جهان مي نبشت
بر سر بازارچه اي ميگذشت
گرگ سگي بر گذر افتاده ديد
يوسفش از چه بدر افتاده ديد
بر سر آن جيفه گروهي نظار
بر صفت کرکس مردار خوار
گفت يکي وحشت اين در دماغ
تيرگي آرد چو نفس در چراغ
وان دگري گفت نه بس حاصلست
کوري چشمست و بلاي دلست
هر کس ازان پرده نوائي نمود
بر سر آن جيفه جفائي نمود
چون به سخن نوبت عيسي رسيد
عيب رها کرد و به معني رسيد
گفت ز نقشي که در ايوان اوست
در بسپيدي نه چو دندان اوست
وان دو سه تن کرده ز بيم و اميد
زان صدف سوخته دندان سپيد
عيب کسان منگر و احسان خويش
ديده فرو بَر به گريبان خويش *
آينه روزي که بگيري به دست
خود شکن آنروز مشو خودپرست **
خويشتن آراي مشو چون بهار
تا نکند در تو طمع روزگار
جامه عيب تو تنگ رشته اند
زان بتو نه پرده فروهشته اند
چيست درين حلقه انگشتري
کان نبود طوق تو چون بنگري
گر نه سگي طوق ثريا مکش
گر نه خري بار مسيحا مکش
کيست فلک پير شده بيوه
چيست جهان دود زده ميوه
جمله دنيا ز کهن تا به نو
چون گذرندست نيرزد دو جو
انده دنيا مخور اي خواجه خيز
ور تو خوري بخش نظامي بريز
* "ديده فرو کن به گريبان خويش" نیز گفته شده که در معنی تفاوتی ایجاد نمی کند
** بیت زیر نیز در همین زمینه به نظامی منسوب است
آینه چون نقش تو بنمود راست، خود شکن، آئینه شکستن خطاست
نظامی
(2017/08/29-03:00)
اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بیمرادیِ ماست
مرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویش
خلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریم
تفاوتی نکند، چون نظر بهعینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شد
خللپذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردن
که هرچه دوست پسندد بهجای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویش
از آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست
*
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است
(آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد
#
ابیات مرتبط با این شعر
672
670
670
مشاهده متن کامل
سعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)
516