| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 124 |
|
| أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (96) |
| صيد دريا و مأکولات آن براى شما حلال شده است تا براى شما و مسافران بهره‌اى باشد، و[لى] صيد بيابان -مادام که محرم مى‌باشيد- بر شما حرام گرديده است. و از خدايى که نزد او محشور مى‌شويد پروا داريد. (96) |
| ۞ جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (97) |
| خداوند [زيارت] کعبه بيت الحرام را وسيله به پا داشتن [مصالح] مردم قرار داده، و ماه حرام و قربانيهاى بى‌نشان و قربانيهاى نشاندار را [نيز به همين منظور مقرّر فرموده است]، اين [جمله] براى آن است تا بدانيد که خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مى‌داند، و خداست که بر هر چيزى داناست. (97) |
| اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (98) |
| بدانيد که خدا سخت‌کيفر است، و [بدانيد] که خدا آمرزنده مهربان است. (98) |
| مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ (99) |
| بر پيامبر [خدا، وظيفه‌اى] جز ابلاغ [رسالت] نيست، و خداوند آنچه را آشکار و آنچه را پوشيده مى‌داريد مى‌داند. (99) |
| قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (100) |
| بگو: «پليد و پاک يکسان نيستند، هر چند کثرت پليد[ها] تو را به شگفت آورد. پس اى خردمندان، از خدا پروا کنيد، باشد که رستگار شويد.» (100) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ (101) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، از چيزهايى که اگر براى شما آشکار گردد شما را اندوهناک مى‌کند مپرسيد. و اگر هنگامى که قرآن نازل مى‌شود، در باره آنها سؤال کنيد، براى شما روشن مى‌شود. خدا از آن [پرسشهاى بيجا] گذشت، و خداوند آمرزنده بردبار است. (101) |
| قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ (102) |
| گروهى پيش از شما [نيز] از اين [گونه] پرسشها کردند؛ آنگاه به سبب آن کافر شدند. (102) |
| مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (103) |
| خدا [چيزهاى ممنوعى از قبيل:] بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است. ولى کسانى که کفر ورزيدند، بر خدا دروغ مى‌بندند و بيشترشان تعقل نمى‌کنند. (103) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |