| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 185 |
|
| وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ ۚ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ (62) |
| و اگر بخواهند تو را بفريبند، [يارى] خدا براى تو بس است. همو بود که تو را با يارى خود و مؤمنان نيرومند گردانيد. (62) |
| وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ ۚ لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (63) |
| و ميان دلهايشان اُلفت انداخت، که اگر آنچه در روى زمين است همه را خرج مى‌کردى نمى‌توانستى ميان دلهايشان اُلفت برقرار کنى، ولى خدا بود که ميان آنان اُلفت انداخت، چرا که او تواناى حکيم است. (63) |
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (64) |
| اى پيامبر، خدا و کسانى از مؤمنان که پيرو تواند تو را بس است. (64) |
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ ۚ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ (65) |
| اى پيامبر، مؤمنان را به جهاد برانگيز. اگر از [ميان] شما بيست تن، شکيبا باشند بر دويست تن چيره مى‌شوند، و اگر از شما يکصد تن باشند بر هزار تن از کافران پيروز مى‌گردند، چرا که آنان قومى‌اند که نمى‌فهمند. (65) |
| الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا ۚ فَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (66) |
| اکنون خدا بر شما تخفيف داده و معلوم داشت که در شما ضعفى هست. پس اگر از [ميان] شما يکصد تن شکيبا باشند بر دويست تن پيروز گردند، و اگر از شما هزار تن باشند، به توفيق الهى بر دو هزار تن غلبه کنند، و خدا با شکيبايان است. (66) |
| مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَكُونَ لَهُ أَسْرَىٰ حَتَّىٰ يُثْخِنَ فِي الْأَرْضِ ۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللَّهُ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (67) |
| هيچ پيامبرى را سزاوار نيست که [براى اخذ سربها از دشمنان] اسيرانى بگيرد، تا در زمين به طور کامل از آنان کشتار کند. شما متاع دنيا را مى‌خواهيد و خدا آخرت را مى‌خواهد، و خدا شکست‌ناپذير حکيم است. (67) |
| لَوْلَا كِتَابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (68) |
| اگر در آنچه گرفته‌ايد، از جانب خدا نوشته‌اى نبود، قطعاً به شما عذابى بزرگ مى‌رسيد. (68) |
| فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (69) |
| پس، از آنچه به غنيمت برده‌ايد، حلال و پاکيزه بخوريد و از خدا پروا داريد که خدا آمرزنده مهربان است. (69) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |