سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 310 |
|
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا (65) |
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است. پس او را بپرست و در پرستش او شکيبا باش. آيا براى او همنامى مىشناسى؟ (65) |
وَيَقُولُ الْإِنْسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (66) |
و انسان مىگويد: «آيا وقتى بميرم، راستى زنده [از قبر] بيرون آورده مىشوم؟» (66) |
أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا (67) |
آيا انسان به ياد نمىآورد که ما او را قبلاً آفريدهايم و حال آنکه چيزى نبوده است؟ (67) |
فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا (68) |
پس، به پروردگارت سوگند که آنها را با شياطين محشور خواهيم ساخت، سپس در حالى که به زانو درآمدهاند، آنان را گرداگرد دوزخ حاضر خواهيم کرد. (68) |
ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَٰنِ عِتِيًّا (69) |
آنگاه از هر دستهاى، کسانى از آنان را که بر [خداى] رحمان سرکشتر بودهاند، بيرون خواهيم کشيد. (69) |
ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا (70) |
پس از آن، به کسانى که براى درآمدن به [جهنّم] سزاوارترند خود داناتريم. (70) |
وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِيًّا (71) |
و هيچ کس از شما نيست مگر [اينکه] در آن وارد مىگردد. اين [امر] همواره بر پروردگارت حکمى قطعى است. (71) |
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا (72) |
آنگاه کسانى را که پرهيزگار بودهاند مىرهانيم، و ستمگران را به زانو درافتاده در [دوزخ] رها مىکنيم. (72) |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (73) |
و چون آيات روشن ما بر آنان خوانده شود، کسانى که کفر ورزيدهاند به آنان که ايمان آوردهاند مىگويند: «کدام يک از [ما] دو گروه جايگاهش بهتر و محفلش آراستهتر است؟» (73) |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (74) |
و چه بسيار نسلها را پيش از آنان نابود کرديم، که اثاثى بهتر و ظاهرى فريباتر داشتند. (74) |
قُلْ مَنْ كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضْعَفُ جُنْدًا (75) |
بگو: «هر که در گمراهى است [خداى] رحمان به او تا زمانى مهلت مىدهد، تا وقتى آنچه به آنان وعده داده مىشود: يا عذاب، يا روز رستاخيز را ببينند؛ پس به زودى خواهند دانست جايگاه چه کسى بدتر و سپاهش ناتوانتر است.» (75) |
وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى ۗ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَرَدًّا (76) |
و خداوند کسانى را که هدايت يافتهاند بر هدايتشان مىافزايد، و نيکيهاى ماندگار، نزد پروردگارت از حيث پاداش بهتر و خوشفرجامتر است. (76) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |