سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 334 |
|
وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يُرِيدُ (16) |
و بدين گونه [قرآن] را [به صورت] آياتى روشنگر نازل کرديم، و خداست که هر که را بخواهد راه مىنمايد. (16) |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (17) |
کسانى که ايمان آوردند و کسانى که يهودى شدند و صابئىها و مسيحيان و زرتشتيان و کسانى که شرک ورزيدند، البته خدا روز قيامت ميانشان داورى خواهد کرد، زيرا خدا بر هر چيزى گواه است. (17) |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ (18) |
آيا ندانستى که خداست که هر کس در آسمانها و هر کس در زمين است، و خورشيد و ماه و [تمام] ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم براى او سجده مىکنند؟ و بسيارىاند که عذاب بر آنان واجب شده است. و هر که را خدا خوار کند او را گرامىدارندهاى نيست، چرا که خدا هر چه بخواهد انجام مىدهد. (18) |
۞ هَٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نَارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ (19) |
اين دو [گروه،] دشمنان يکديگرند که در باره پروردگارشان با هم ستيزه مىکنند، و کسانى که کفر ورزيدند، جامههايى از آتش برايشان بريده شده است [و] از بالاى سرشان آب جوشان ريخته مىشود. (19) |
يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ (20) |
آنچه در شکم آنهاست با پوست [بدن]شان بدان گداخته مىگردد. (20) |
وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ (21) |
و براى [وارد کردن ضربت بر سر] آنان گرزهايى آهنين است. (21) |
كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (22) |
هر بار بخواهند از [شدت] غم، از آن بيرون روند در آن باز گردانيده مىشوند [که هان] بچشيد عذاب آتش سوزان را. (22) |
إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (23) |
خدا کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کردهاند در باغهايى که از زير [درختان] آن نهرها روان است درمىآورد: در آنجا با دستبندهايى از طلا و مرواريد آراسته مىشوند، و لباسشان در آنجا از پرنيان است. (23) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |