| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 338 |
|
| وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ ۚ وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47) |
| و از تو با شتاب تقاضاى عذاب مى‌کنند، با آنکه هرگز خدا وعده‌اش را خلاف نمى کند، و در حقيقت، يک روز [از قيامت] نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه مى‌شمريد. (47) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ (48) |
| و چه بسا شهرى که مهلتش دادم، در حالى که ستمکار بود؛ سپس [گريبان] آن را گرفتم، و فرجام به سوى من است. (48) |
| قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ (49) |
| بگو: «اى مردم، من براى شما فقط هشداردهنده‌اى آشکارم.» (49) |
| فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (50) |
| پس آنان که گرويده و کارهاى شايسته کرده‌اند، آمرزش و روزىِ نيکو براى ايشان خواهد بود. (50) |
| وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (51) |
| و کسانى که در [تخطئه] آيات ما مى‌کوشند [و به خيال خود] عاجزکنندگان ما هستند، آنان اهل دوزخند. (51) |
| وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (52) |
| و پيش از تو [نيز] هيچ رسول و پيامبرى را نفرستاديم جز اينکه هر گاه چيزى تلاوت مى‌نمود، شيطان در تلاوتش القاىِ [شبهه] مى‌کرد. پس خدا آنچه را شيطان القا مى‌کرد محو مى‌گردانيد، سپس خدا آيات خود را استوار مى‌ساخت، و خدا داناى حکيم است. (52) |
| لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (53) |
| تا آنچه را که شيطان القا مى‌کند، براى کسانى که در دلهايشان بيمارى است و [نيز] براى سنگدلان آزمايشى گرداند، و ستمگران در ستيزه‌اى بس دور و درازند. (53) |
| وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (54) |
| و تا آنان که دانش يافته‌اند بدانند که اين [قرآن] حق است [و] از جانب پروردگار توست. و بدان ايمان آورند و دلهايشان براى او خاضع گردد. و به راستى خداوند کسانى را که ايمان آورده‌اند، به سوى راهى راست راهبر است. (54) |
| وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ (55) |
| و[لى] کسانى که کفر ورزيده‌اند، همواره از آن در ترديدند، تا بناگاه قيامت براى آنان فرا رسد، يا عذاب روزى بدفرجام به سراغشان بيايد. (55) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |