سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 339 |
|
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) |
در آن روز، پادشاهى از آنِ خداست: ميان آنان داورى مىکند، و [در نتيجه] کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کردهاند در باغهاى پرناز و نعمت خواهند بود. (56) |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (57) |
و کسانى که کفر ورزيده و نشانههاى ما را دروغ پنداشتهاند، براى آنان عذابى خفّتآور خواهد بود. (57) |
وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (58) |
و آنان که در راه خدا مهاجرت کردهاند، و آنگاه کشته شده يا مردهاند، قطعاً خداوند به آنان رزقى نيکو مىبخشد. و راستى اين خداست که بهترين روزىدهندگان است. (58) |
لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59) |
آنان را به جايگاهى که آن را مىپسندند درخواهد آورد، و شک نيست که خداوند دانايى بردبار است. (59) |
۞ ذَٰلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60) |
آرى چنين است، و هر کس نظير آنچه بر او عقوبت رفته است دست به عقوبت زند، سپس مورد ستم قرار گيرد، قطعاً خدا او را يارى خواهد کرد، چرا که خدا بخشايشگر و آمرزنده است. (60) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (61) |
اين بدان سبب است که خدا شب را در روز درمىآورد و روز را [نيز] در شب درمىآورد، و خداست که شنواى بيناست. (61) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (62) |
[آرى،] اين بدان سبب است که خدا خود حق است و آنچه به جاى او مىخوانند آن باطل است، و اين خداست که والا و بزرگ است. (62) |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ۗ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (63) |
آيا نديدهاى که خدا از آسمان، آبى فرو فرستاد و زمين سرسبز گرديد؟ آرى، خداست که دقيق و آگاه است. (63) |
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (64) |
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ اوست، و در حقيقت، اين خداست که خود بىنياز ستوده[صفات] است. (64) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |