فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه آیتی

قرآن ترجمه آیتی

سوره 26

سوره مبارکه الشعراء

صفحه 372
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
[نوح‌] گفت: «به [جزئيات‌] آنچه مى‌کرده‌اند چه آگاهى دارم؟ (112)
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
حسابشان -اگر درمى‌يابيد- جز با پروردگارم نيست. (113)
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
و من طردکننده مؤمنان نيستم. (114)
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (115)
من جز هشداردهنده‌اى آشکار [بيش‌] نيستم.» (115)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
گفتند: «اى نوح، اگر دست برندارى قطعاً از [جمله‌] سنگسارشدگان خواهى بود.» (116)
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
گفت: «پروردگارا، قوم من مرا تکذيب کردند؛ (117)
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
ميان من و آنان فيصله ده، و من و هر کس از مؤمنان را که با من است نجات بخش.» (118)
فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
پس او و هر که را در آن کشتى آکنده با او بود، رهانيديم؛ (119)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
آنگاه باقى‌ماندگان را غرق کرديم. (120)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121)
قطعاً در اين [ماجرا درس‌] عبرتى بود، و[لى‌] بيشترشان ايمان‌آورنده نبودند. (121)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
و در حقيقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذير مهربان است. (122)
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
عاديان، پيامبران [خدا] را تکذيب کردند. (123)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
آنگاه که برادرشان هود به آنان گفت: «آيا پروا نداريد؟ (124)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. (125)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
از خدا پروا کنيد و فرمانم ببريد. (126)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
و بر اين [رسالت‌] اجرى از شما طلب نمى‌کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست. (127)
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
آيا بر هر تپه‌اى بنايى مى‌سازيد که [در آن‌] دست به بيهوده‌کارى زنيد؟ (128)
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
و کاخهاى استوار مى‌گيريد به اميد آنکه جاودانه بمانيد؟ (129)
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
و چون حمله‌ور مى‌شويد [چون‌] زورگويان حمله‌ور مى‌شويد؟ (130)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
پس، از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد. (131)
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
و از آن کس که شما را به آنچه مى‌دانيد مدد کرد پروا داريد: (132)
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
شما را به [دادن‌] دامها و پسران مدد کرد، (133)
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
و به [دادن‌] باغها و چشمه‌ساران؛ (134)
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
من از عذاب روزى هولناک بر شما مى‌ترسم. (135)
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (136)
گفتند: «خواه اندرز دهى و خواه از اندرزدهندگان نباشى براى ما يکسان است. (136)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 372صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی