| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 399 |
|
| فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنْجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (24) |
| و پاسخ قومش جز اين نبود که گفتند: «بکشيدش يا بسوزانيدش.» ولى خدا او را از آتش نجات بخشيد. آرى، در اين [نجات بخشى خدا] براى مردمى که ايمان دارند قطعاً دلايلى است. (24) |
| وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (25) |
| و [ابراهيم] گفت: «جز خدا، فقط بتهايى را اختيار کرده‌ايد که آن هم براى دوستى ميان شما در زندگى دنياست، آنگاه روز قيامت بعضى از شما بعضى ديگر را انکار و برخى از شما برخى ديگر را لعنت مى‌کنند و جايتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود.» (25) |
| ۞ فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (26) |
| پس لوط به او ايمان آورد و [ابراهيم] گفت: «من به سوى پروردگار خود روى مى آورم، که اوست ارجمند حکيم.» (26) |
| وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (27) |
| و اسحاق و يعقوب را به او عطا کرديم و در ميان فرزندانش پيامبرى و کتاب قرار داديم و در دنيا پاداشش را به او بخشيديم و قطعاً او در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود. (27) |
| وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ (28) |
| و [ياد کن] لوط را هنگامى که به قوم خود گفت: «شما به کارى زشت مى‌پردازيد که هيچ يک از مردم زمين در آن [کار] بر شما پيشى نگرفته است. (28) |
| أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنْكَرَ ۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (29) |
| آيا شما با مردها درمى‌آميزيد و راه [توالد و تناسل] را قطع مى‌کنيد و در محافل [اُنس] خود پليدکارى مى‌کنيد؟» و[لى] پاسخ قومش جز اين نبود که گفتند: «اگر راست مى گويى عذاب خدا را براى ما بياور.» (29) |
| قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ (30) |
| [لوط] گفت: «پروردگارا، مرا بر قوم فسادکار غالب گردان.» (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |