| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 471 |
|
| وَلَقَدْ جَاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِمَّا جَاءَكُمْ بِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ مِنْ بَعْدِهِ رَسُولًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتَابٌ (34) |
| و به يقين، يوسف پيش از اين، دلايل آشکار براى شما آورد، و از آنچه براى شما آورد همواره در ترديد بوديد تا وقتى که از دنيا رفت، گفتيد: «خدا بعد از او هرگز فرستاده‌اى را برنخواهد انگيخت.» اين گونه، خدا هر که را افراطگر شکّاک است، بى راه مى‌گذارد. (34) |
| الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۖ كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ (35) |
| کسانى که در باره آيات خدا -بدون حجتى که براى آنان آمده باشد- مجادله مى‌کنند، [اين ستيزه] در نزد خدا و نزد کسانى که ايمان آورده‌اند [مايه] عداوت بزرگى است. اين گونه، خدا بر دل هر متکبر و زورگويى مُهر مى‌نهد. (35) |
| وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا هَامَانُ ابْنِ لِي صَرْحًا لَعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ (36) |
| و فرعون گفت: «اى هامان، براى من کوشکى بلند بساز، شايد من به آن راهها برسم: (36) |
| أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا ۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيلِ ۚ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبَابٍ (37) |
| راههاى [دستيابى به] آسمانها، تا از خداى موسى اطلاع حاصل کنم و من او را سخت دروغپرداز مى‌پندارم.» و اين گونه براى فرعون، زشتى کارش آراسته شد و از راه [راست] بازماند؛ و نيرنگ فرعون جز به تباهى نينجاميد. (37) |
| وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَادِ (38) |
| و آن کس که ايمان آورده بود گفت: «اى قوم من، مرا پيروى کنيد تا شما را به راه درست هدايت کنم. (38) |
| يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ (39) |
| اى قوم من، اين زندگى دنيا تنها کالايى [ناچيز] است، و در حقيقت، آن آخرت است که سراى پايدار است. (39) |
| مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ (40) |
| هر که بدى کند، جز به مانند آن کيفر نمى‌يابد؛ و هر که کار شايسته کند -چه مرد باشد يا زن- در حالى که ايمان داشته باشد، در نتيجه آنان داخل بهشت مى‌شوند و در آنجا بى‌حساب روزى مى‌يابند. (40) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |