| سوره 41 | سوره مبارکه فصلت | صفحه 480 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30) |
| در حقيقت، کسانى که گفتند: «پروردگار ما خداست»؛ سپس ايستادگى کردند، فرشتگان بر آنان فرود مى‌آيند [و مى‌گويند:] «هان، بيم مداريد و غمين مباشيد، و به بهشتى که وعده يافته بوديد شاد باشيد. (30) |
| نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31) |
| در زندگى دنيا و در آخرت دوستانتان ماييم، و هر چه دلهايتان بخواهد در [بهشت] براى شماست، و هر چه خواستار باشيد در آنجا خواهيد داشت؛ (31) |
| نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32) |
| روزىِ آماده‌اى از سوى آمرزنده مهربان است.» (32) |
| وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (33) |
| و کيست خوشگفتارتر از آن کس که به سوى خدا دعوت نمايد و کار نيک کند و گويد: «من [در برابر خدا] از تسليم‌شدگانم»؟ (33) |
| وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (34) |
| و نيکى با بدى يکسان نيست. [بدى را] آنچه خود بهتر است دفع کن؛ آنگاه کسى که ميان تو و ميان او دشمنى است، گويى دوستى يکدل مى‌گردد. (34) |
| وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (35) |
| و اين [خصلت] را جز کسانى که شکيبا بوده‌اند نمى‌يابند، و آن را جز صاحب بهره‌اى بزرگ، نخواهد يافت. (35) |
| وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (36) |
| و اگر دمدمه‌اى از شيطان تو را از جاى درآورد، پس به خدا پناه ببر که او خود شنواى داناست. (36) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (37) |
| و از نشانه‌هاى [حضور] او شب و روز و خورشيد و ماه است؛ نه براى خورشيد سجده کنيد و نه براى ماه، و اگر تنها او را مى‌پرستيد آن خدايى را سجده کنيد که آنها را خلق کرده است. (37) |
| فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ ۩ (38) |
| پس اگر کبر ورزيدند، کسانى که در پيشگاه پروردگار تواند شبانه‌روز او را نيايش مى‌کنند و خسته نمى‌شوند. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |