| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 66 |
|
| إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (122) |
| آن هنگام که دو گروه از شما بر آن شدند که سستى ورزند با آنکه خدا ياورشان بود. و مؤمنان بايد تنها بر خدا توکل کنند. (122) |
| وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (123) |
| و يقيناً خدا شما را در [جنگ] بدر -با آنکه ناتوان بوديد- يارى کرد. پس، از خدا پروا کنيد، باشد که سپاسگزارى نماييد. (123) |
| إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ (124) |
| آنگاه که به مؤمنان مى‌گفتى: «آيا شما را بس نيست که پروردگارتان، شما را با سه هزار فرشته فرودآمده، يارى کند؟» (124) |
| بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ (125) |
| آرى، اگر صبر کنيد و پرهيزگارى نماييد، و با همين جوش [و خروش] بر شما بتازند، همانگاه پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشاندار يارى خواهد کرد. (125) |
| وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (126) |
| و خدا آن [وعده پيروزى] را، جز مژده‌اى براى شما قرار نداد تا [بدين وسيله شادمان شويد و] دلهاى شما بدان آرامش يابد، و پيروزى جز از جانب خداوند تواناى حکيم نيست. (126) |
| لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ (127) |
| تا برخى از کسانى را که کافر شده‌اند نابود کند، يا آنان را خوار سازد، تا نوميد بازگردند. (127) |
| لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ (128) |
| هيچ يک از اين کارها در اختيار تو نيست؛ يا [خدا] بر آنان مى‌بخشايد، يا عذابشان مى‌کند، زيرا آنان ستمکارند. (128) |
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (129) |
| و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ خداست. هر که را بخواهد مى‌آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب مى‌کند، و خداوند، آمرزنده مهربان است. (129) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (130) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، ربا را [با سود] چندين برابر مخوريد، و از خدا پروا کنيد، باشد که رستگار شويد. (130) |
| وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (131) |
| و از آتشى که براى کافران آماده شده است بترسيد. (131) |
| وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (132) |
| خدا و رسول را فرمان بريد، باشد که مشمول رحمت قرار گيريد. (132) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |