| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 79 |
|
| ۞ وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ وَإِنْ كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلَالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَإِنْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذَٰلِكَ فَهُمْ شُرَكَاءُ فِي الثُّلُثِ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَىٰ بِهَا أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ ۚ وَصِيَّةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ (12) |
| و نيمى از ميراث همسرانتان از آنِ شما [شوهران] است اگر آنان فرزندى نداشته باشند؛ و اگر فرزندى داشته باشند يک چهارم ماترک آنان از آنِ شماست، [البته] پس از انجام وصيتى که بدان سفارش کرده‌اند يا دَينى [که بايد استثنا شود]، و يک چهارم از ميراث شما براى آنان است اگر شما فرزندى نداشته باشيد؛ و اگر فرزندى داشته باشيد، يک هشتم براى ميراث شما از ايشان خواهد بود، [البته] پس از انجام وصيتى که بدان سفارش کرده‌ايد يا دَينى [که بايد استثنا شود]، و اگر مرد يا زنى که از او ارث مى‌برند کلاله [=بى‌فرزند و بى‌پدر و مادر] باشد و براى او برادر يا خواهرى باشد، پس براى هر يک از آن دو، يک ششم [ماترک] است؛ و اگر آنان بيش از اين باشند در يک سوم [ماترک] مشارکت دارند، [البته] پس از انجام وصيتى که بدان سفارش شده يا دَينى که [بايد استثنا شود، به شرط آنکه از اين طريق] زيانى [به ورثه] نرساند. اين است سفارش خدا و خداست که داناى بردبار است. (12) |
| تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (13) |
| اينها احکام الهى است، و هر کس از خدا و پيامبر او اطاعت کند، وى را به باغهايى درآورد که از زير [درختان] آن نهرها روان است. در آن جاودانه‌اند، و اين همان کاميابى بزرگ است. (13) |
| وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ (14) |
| و هر کس از خدا و پيامبر او نافرمانى کند و از حدود مقرر او تجاوز نمايد، وى را در آتشى درآورد که همواره در آن خواهد بود و براى او عذابى خفت‌آور است. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |