| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 85 |
|
| وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا (38) |
| و کسانى که اموالشان را براى نشان‌دادن به مردم انفاق مى‌کنند، و به خدا و روز بازپسين ايمان ندارند. و هر کس شيطان يار او باشد، چه بد همدمى است. (38) |
| وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيمًا (39) |
| و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان مى‌آوردند، و از آنچه خدا به آنان روزى داده، انفاق مى‌کردند، چه زيانى برايشان داشت؟ و خدا به [کار] آنان داناست. (39) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا (40) |
| در حقيقت، خدا هم‌وزن ذره‌اى ستم نمى‌کند و اگر [آن ذره، کار] نيکى باشد دو چندانش مى‌کند، و از نزد خويش پاداشى بزرگ مى‌بخشد. (40) |
| فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا (41) |
| پس چگونه است [حالشان] آنگاه که از هر امتى گواهى آوريم، و تو را بر آنان گواه آوريم؟ (41) |
| يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَلَا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثًا (42) |
| آن روز، کسانى که کفر ورزيده‌اند، و از پيامبر [خدا] نافرمانى کرده‌اند، آرزو مى‌کنند که اى کاش با خاک يکسان مى‌شدند. و از خدا هيچ سخنى را پوشيده نمى‌توانند داشت. (42) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا (43) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، در حال مستى به نماز نزديک نشويد تا زمانى که بدانيد چه مى‌گوييد؛ و [نيز] در حال جنابت [وارد نماز نشويد] -مگر اينکه راهگذر باشيد- تا غسل کنيد؛ و اگر بيماريد يا در سفريد يا يکى از شما از قضاى حاجت آمد يا با زنان آميزش کرده‌ايد و آب نيافته‌ايد، پس بر خاکى پاک تيمم کنيد، و صورت و دستهايتان را مسح نماييد، که خدا بخشنده و آمرزنده است. (43) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ (44) |
| آيا به کسانى که بهره‌اى از کتاب يافته‌اند ننگريستى؟ گمراهى را مى‌خرند و مى‌خواهند شما [نيز] گمراه شويد. (44) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |