| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 92 |
|
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (87) |
| خداوند کسى است که هيچ معبودى جز او نيست. به يقين، در روز رستاخيز -که هيچ شکى در آن نيست- شما را گرد خواهد آورد، و راستگوتر از خدا در سخن کيست؟ (87) |
| ۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (88) |
| شما را چه شده است که در باره منافقان، دو دسته شده‌ايد؟ با اينکه خدا آنان را به [سزاى] آنچه انجام داده‌اند سرنگون کرده است. آيا مى‌خواهيد کسى را که خدا در گمراهى‌اش وانهاده است به راه آوريد؟ و حال آنکه هر که را خدا در گمراهى‌اش وانهد هرگز راهى براى [هدايت] او نخواهى يافت. (88) |
| وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (89) |
| همان گونه که خودشان کافر شده‌اند، آرزو دارند [که شما نيز] کافر شويد، تا با هم برابر باشيد. پس زنهار، از ميان ايشان براى خود، دوستانى اختيار مکنيد تا آنکه در راه خدا هجرت کنند. پس اگر روى برتافتند، هر کجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بکشيدشان؛ و از ايشان يار و ياورى براى خود مگيريد. (89) |
| إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (90) |
| مگر کسانى که با گروهى که ميان شما و ميان آنان پيمانى است، پيوند داشته باشند، يا نزد شما بيايند در حالى که سينه آنان از جنگيدن با شما يا جنگيدن با قوم خود، به تنگ آمده باشد. و اگر خدا مى‌خواست، قطعاً آنان را بر شما چيره مى‌کرد و حتماً با شما مى‌جنگيدند. پس اگر از شما کناره‌گيرى کردند و با شما نجنگيدند و با شما طرح صلح افکندند، [ديگر] خدا براى شما راهى [براى تجاوز] بر آنان قرار نداده است. (90) |
| سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (91) |
| به زودى، گروهى ديگر را خواهيد يافت که مى‌خواهند از شما آسوده خاطر و از قوم خود [نيز] ايمن باشند. هر بار که به فتنه بازگردانده شوند، سر در آن فرو مى‌برند. پس اگر از شما کناره‌گيرى نکردند و به شما پيشنهاد صلح نکردند و از شما دست برنداشتند، هر کجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بکشيدشان. آنانند که ما براى شما عليه ايشان تسلطى آشکار قرار داده‌ايم. (91) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |