| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 104 |
|
| ۞ إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا (163) |
| همانا ما به تو وحى کرديم، همان طور که به نوح و پيامبرانِ بعد از او وحى کرديم. و به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط و عيسى و ايّوب و يونس و هارون و سليمان [نيز ]وحى کرديم، و به داوود زبور داديم. (163) |
| وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا (164) |
| و رسولانى را پيش از اين، سرگذشتشان را براى تو باز گفته ايم و رسولانى را سرگذشتشان را براى تو باز نگفته ايم. و خدا با موسى چنانکه بايد سخن گفت. (164) |
| رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (165) |
| رسولانى [فرستاديم ]بشارت دهنده و اخطار کننده، تا براى مردم، پس از آن رسولان در برابر خدا حجّتى نباشد. و خدا عزّتمند و حکيم است. (165) |
| لَٰكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا (166) |
| [آنان نزول وحى بر تو را قبول ندارند ]ليکن خدا به آنچه به سوى تو نازل کرده است شهادت مى دهد. او آن را به علم خود نازل کرده است; و فرشتگان نيز شهادت مى دهند، و کافى است که خدا شاهد باشد. (166) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا (167) |
| همانا کسانى که کفر ورزيدند و [مردم را ]از راه خدا باز داشتند قطعاً به گمراهى دورى دچار شده اند. (167) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا (168) |
| همانا کسانى که کفر ورزيدند و ستم کردند، هرگز خدا نه آنان را مى آمرزد و نه به راهى هدايتشان مى کند، (168) |
| إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (169) |
| جز به راه جهنّم که براى هميشه در آن جاودانه اند و اين بر خدا آسان است. (169) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (170) |
| اى مردم! همانا اين رسول، حق را از جانب پروردگارتان براى شما آورده است، پس ايمان بياوريد که برايتان بهتر خواهد بود. و اگر کفر بورزيد [زيانى به خدا نمى رسد زيرا ]آنچه در آسمان ها و زمين است مختصّ خداست، و خدا دانا و حکيم است. (170) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |