فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند
زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی
>>
Cultural Part - بخش فرهنگي
>>
قرآن ترجمه المیزان
درباره بخش فرهنگی
بخش فرهنگی
قرآن
حافظ شیرازی
مولانا
سعدی شیرازی
گلچین
نظامی
عطار
عمر خیام
شیخ بهایی
ابوسعید ابوالخیر
بابا طاهر
هاتف اصفهانی
سنایی
شیخ محمود شبستری
فردوسی
رودکی
قلم
امیر خسرو دهلوی
فروغی بسطامی
شمس تبریزی
سید محمد حسین طباطبایی
مجذوب تبریزی
رهی معیری
خواجه عبدالله انصارى
محیی الدین ابن عربی
جامی
ناصرخسرو
صغیر اصفهانی
قرآن ترجمه المیزان
سوره 5
سوره مبارکه المائدة
صفحه 114
يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنْهَا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ
(37)
مى خواهند از آتش بيرون بيايند ولى از آن بيرون آمدنى نيستند و برايشان عذابى پايدار خواهد بود.
(37)
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
(38)
و مرد و زن دُزد را به کيفر آنچه مرتکب شده اند دستشان را قطع کنيد که اين عقوبتى است از جانب خدا، و خدا عزّتمند و حکيم است.
(38)
فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
(39)
پس هر کس بعد از ستمى که کرده است توبه کند و به صلاح آيد قطعاً خدا توبه او را مى پذيرد. همانا خدا آمرزگار و رحيم است.
(39)
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
(40)
آيا ندانسته اى که فرمانروايى آسمان ها و زمين مختصّ خداست، هر که را بخواهد عذاب مى کند و هر که را بخواهد مى آمرزد؟ و خدا بر هر چيزى تواناست.
(40)
۞ يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا ۛ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
(41)
اى پيامبر! مبادا [رفتار ]کسانى که در کفر شتاب مى کنند تو را غمگين سازد; چه آنان که با زبانشان گفتند: ايمان آورديم در حاليکه قلبشان ايمان نياورده است، و چه آنان که يهودى اند و به سخنان دروغ بسيار گوش فرا مى دهند و در برابر قومى ديگر (يهود خيبر) که نزد تو نيامده اند کاملا گوش به فرمانند. آنان (يهوديان) کلمات را از موضع خود تغيير مى دهند و مى گويند: اگر [از طرف پيامبر ]اين [حکم ]به شما داده شد آن را بپذيريد و اگر داده نشد از آن دورى کنيد و هر که را خدا [به سبب گناهانش ]گمراهيش را بخواهد هرگز براى او در برابر خدا اختيار چيزى نخواهى داشت. اينانند که خدا نخواسته است قلب هايشان را پاکيزه کند. در دنيا براى آنان رسوايى و در آخرت برايشان عذابى بزرگ خواهد بود.
(41)
صفحه آخر
صفحه بعد
صفحه 114
صفحه قبل
صفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)
انتخاب ترجمه
انتخاب سوره
برو به صفحه
قرآن ترجمه المیزان
قرآن ترجمه راهنما
قرآن ترجمه انصاریان
قرآن ترجمه آیتی
قرآن ترجمه فولادوند
قرآن ترجمه مکارم شیرازی
English Translation of Quran
Deutsch Übersetzung des Koran
Traduction française du Coran
قرآن ترجمه الهی قمشه ای
برو به صفحه شماره
1. الفاتحة (حمد)
2. البقرة
3. آلعمران
4. النساء
5. المائدة
6. الانعام
7. الاعراف
8. الانفال
9. التوبة
10. يونس
11. هود
12. يوسف
13. الرعد
14. ابراهيم
15. الحجر
16. النحل
17. الاسراء
18. الكهف
19. مريم
20. طه
21. الانبياء
22. الحج
23. المؤمنون
24. النور
25. الفرقان
26. الشعراء
27. النمل
28. القصص
29. العنكبوت
30. الروم
31. لقمان
32. السجده
33. الاحزاب
34. سبا
35. فاطر
36. يس
37. الصافات
38. ص
39. الزمر
40. غافر
41. فصلت
42. الشورى
43. الزخرف
44. الدخان
45. الجاثية
46. الاحقاف
47. محمد
48. الفتح
49. الحجرات
50. ق
51. الذاريات
52. الطور
53. النجم
54. القمر
55. الرحمن
56. الواقعة
57. الحديد
58. المجادلة
59. الحشر
60. الممتحنة
61. الصف
62. الجمعة
63. المنافقون
64. التغابن
65. الطلاق
66. التحريم
67. الملك
68. القلم
69. الحاقة
70. المعارج
71. نوح
72. الجن
73. المزمل
74. المدثر
75. القيامة
76. الانسان
77. المرسلات
78. النبا
79. النازعات
80. عبس
81. التكوير
82. الانفطار
83. المطففين
84. الانشقاق
85. البروج
86. الطارق
87. الاعلى
88. الغاشية
89. الفجر
90. البلد
91. الشمس
92. الليل
93. الضحى
94. الشرح
95. التين
96. العلق
97. القدر
98. البينة
99. الزلزلة
100. العاديات
101. القارعة
102. التكاثر
103. العصر
104. الهمزة
105. الفيل
106. قريش
107. الماعون
108. الكوثر
109. الكافرون
110. النصر
111. المسد
112. الاخلاص (توحید)
113. الفلق
114. الناس
اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بیمرادیِ ماست
مرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویش
خلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریم
تفاوتی نکند، چون نظر بهعینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شد
خللپذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردن
که هرچه دوست پسندد بهجای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویش
از آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست
*
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است
(آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد
#
ابیات مرتبط با این شعر
672
670
670
مشاهده متن کامل
سعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)
نسخه قبلی نرم افزار قرآن در سايت حامي رايانه
دانلود قرآن و گزيده هايي از آيات قرآن