| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 118 |
|
| وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ (58) |
| و هنگامى که براى نماز ندا مى دهيد، آن را به استهزا و بازيچه مى گيرند. اين بدان سبب است که آنان مردمى هستند که عقل خود را به کار نمى گيرند. (58) |
| قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ (59) |
| بگو: اى اهل کتاب! آيا کينهورزى شما درباره ما جز براى اين است که ما به خدا و آنچه به سوى ما و آنچه پيش از اين نازل شده است ايمان آورده ايم، و اينکه بيشتر شما فاسقيد؟ (59) |
| قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ (60) |
| بگو: آيا شما [اهل کتاب ]را به مجازاتى که نزد خدا بدتر از اين است خبر دهم؟ [مجازات ]کسانى است که خدا لعنتشا کرده و بر آنان خشم گرفته و بعضى از آنان را به صورت بوزينه و خوک مسخ کرده و آنان طاغوت را پرستش کرده اند. اينانند که بدترين موقعيّت را دارند و گمراه ترين مردم از راه راست هستند. (60) |
| وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ (61) |
| و چون نزد شما مى آيند مى گويند: ايمان آورديم، در حالى که با کفر، [بر شما ]درآمده و با کفر بيرون رفته اند، و خدا به آنچه کتمان مى کنند داناتر است. (61) |
| وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (62) |
| و بسيارى از آنان را مى بينى که در گناه و تجاوز و خوردن حرام شتاب مى کنند، راستى چه بد است آنچه انجام مى دهند! (62) |
| لَوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ (63) |
| چرا مردان اِلهى و علماى يهود آنان را از گفتار گناه و خوردن حرام باز نمى دارند؟ راستى چه بد است آنچه مرتکب مى شوند! (63) |
| وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (64) |
| و يهوديان گفتند: دست خدا [از بخشش و عطا ]بسته است. دست هايشان بسته باد و به سزاى آنچه گفتند لعنت بر آنان باد. بلکه دست هاى خدا باز است و هر گونه بخواهد انفاق مى کند. و همانا آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده است بر طغيان و کفر بسيارى از آنان مى افزايد. و ما تا روز قيامت ميانشان دشمنى و کينه افکنديم. هر بار آتشى براى جنگ افروختند خدا آن را خاموش کرد. و پيوسته در زمين به فساد مى کوشند، و خدا مفسدان را دوست نمى دارد. (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |