| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 126 |
|
| ۞ يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (109) |
| [پروا کنيد از ]روزى که خدا همه پيامبران را جمع مى کند و مى گويد: [از طرف مردم ]چه پاسخى به شما داده شد؟ مى گويند: ما هيچ علمى نداريم، همانا تو خود غيب ها را به طور کامل مى دانى. (109) |
| إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (110) |
| [ياد کن ]هنگامى را که خدا گفت: اى عيسى بن مريم! نعمت هاى مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور آنگاه که تو را به وسيله روح القدس تأييد کردم که در گهواره و در بزرگسالى با مردم سخن مى گفتى و آنگاه که به تو کتاب و حکمت و تورات و انجيل آموختم، و آن گاه که به اذن من از گل چيزى به شکل پرنده مى ساختى و در آن مى دميدى و به اذن من پرنده مى شد، و کور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا مى دادى، و آنگاه که مردگان را به اذن من [زنده از قبر ]بيرون مى آوردى، و آنگاه که [شرّ ]بنى اسرائيل را از تو باز داشتم، هنگامى که اين معجزات را برايشان آوردى ولى کسانى از آنان که کفر ورزيدند گفتند: اين جز سحرى آشکار نيست. (110) |
| وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ (111) |
| و [ياد کن ]هنگامى را که به حواريّون وحى کردم که به من و پيامبرم ايمان بياوريد، گفتند: ايمان آورديم، و گواه باش که ما تسليم هستيم. (111) |
| إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (112) |
| هنگامى که حواريّون گفتند: اى عيسى بن مريم! آيا پروردگار تو مى تواند از آسمان مائده اى بر ما نازل کند؟ [عيسى ]گفت: اگر مؤمنيد از خدا پروا بداريد. (112) |
| قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ (113) |
| گفتند: مى خواهيم از آن بخوريم و قلب هايمان اطمينان يابد و بدانيم که به ما راست گفته اى و بر آن از شاهدان باشيم. (113) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |