سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 135 |
|
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60) |
و او است که در شب شما را مى ميراند (به خواب مى برد) در حالى که آنچه را در روز کرده ايد مى داند، سپس شما را در روز برمى انگيزد (بيدار مى کند) تا مدّتى که تعيين شده است به پايان برسد، آنگاه بازگشت شما فقط به سوى او است، سپس شما را از آنچه کرده ايد با خبر خواهد کرد. (60) |
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ (61) |
و او است که بر بندگانش غالب است، و نگهبانانى بر شما مى فرستد تا وقتى که مرگ به سراغ يکى از شما بيايد فرستادگان ما او را مى ميرانند و آنان کوتاهى نمى کنند. (61) |
ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (62) |
سپس به سوى خدا مولاى حقيقى خود بازگردانده مى شوند. آگاه باشيد که حکم فقط براى او است، و او سريع ترين حسابرسان است. (62) |
قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63) |
بگو: چه کسى شما را از تاريکى هاى خشکى و دريا نجات مى دهد در آن حال که او را به زارى (آشکارا) و در نهان مى خوانيد که اگر ما را از اين [تاريکى ها ]نجات دهد حتماً از شاکران خواهيم بود. (63) |
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64) |
بگو: خداست که شما را از اين [تاريکى ها ]و از هر غمى نجات مى دهد، باز هم شما شرک مىورزيد. (64) |
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (65) |
بگو: او است که قادر است از بالاى سرتان از زير پايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را گروه گروه با هم درگير کند و گزند بعضى از شما را به بعضى ديگر بچشاند. بنگر که چگونه آيات را به طور گوناگون بيان مى کنيم باشد که بفهمند. (65) |
وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (66) |
و قوم تو قرآن را با اينکه حق است تکذيب کردند، بگو: من بر شما نگهبان نيستم. (66) |
لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (67) |
هر خبرى [که از جانب خداست ]وقت وقوعى دارد و به زودى خواهيد دانست. (67) |
وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (68) |
و چون ديدى کسانى در [استهزا به ]آيات ما فرو مى روند از آنان روى بگردان تا در سخن ديگر وارد شوند، و اگر شيطان تو را به فراموشى انداخت، پس از توجّه، با اين قوم ستمکار منشين. (68) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |