| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 154 |
|
| ۞ يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (31) |
| اى فرزندان آدم! لباس زينت خود را در هر عبادتى برگيريد، و بخوريد و بياشاميد و اسراف نکنيد که او اسرافکاران را دوست نمى دارد. (31) |
| قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (32) |
| بگو: چه کسى زينت خدا را که براى بندگانش پديد آورنده و [نيز ]عطاهاى دلپذير او را حرام کرده است؟ بگو: آنها در زندگى دنيا براى کسانى است که ايمان آورده اند در حالى که روز قيامت مختصّ [آنان ]خواهد بود. اينگونه آيات را براى مردمى که آگاهى دارند تفصيل مى دهيم. (32) |
| قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (33) |
| بگو: پروردگار من فقط کارهاى بسيار قبيح، چه ظاهر از آنها و چه پنهان و [نيز ]گناه و ستم به ناحق را حرام کرده است و اينکه چيزى را شريک خدا قرار دهيد که دليلى بر آن نازل نکرده است، و اينکه چيزى را که نمى دانيد بر خدا ببنديد. (33) |
| وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (34) |
| و براى هر امّتى اَجلى است; پس وقتى اجلشان آمد، نه لحظه اى باز پس مى مانند و نه پيش مى افتند. (34) |
| يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي ۙ فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (35) |
| اى فرزندان آدم! هر گاه رسولانى از خودتان براى شما بيايند که آيات مرا برايتان بازگو کنند، هر کس [از شما ]تقوا پيشه کند و به صلاح گرايد، نه ترسى بر آنان خواهد بود و نه غمگين مى شوند. (35) |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (36) |
| و کسانى که آيات ما را تکذيب کنند و در برابر آنها تکبّر ورزند اينان اهل آتش خواهند بود که در آن جاودانه مى مانند. (36) |
| فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْكِتَابِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ (37) |
| پس کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ ببندد يا آيات او را تکذيب کند؟ اينان نصيبشان از آنچه برايشان مقرّر شده است به آنان خواهد رسيد، تا وقتى که فرستادگان ما بيايند که جانشان را بگيرند [به آنان ]مى گويند: کجايند معبودانى که جز خدا مى خوانديد؟ مى گويند: از ما ناپديد شده اند. و به زيان خود شهادت مى دهند که کافر بوده اند. (37) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |