| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 161 |
|
| وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (82) |
| و جواب قوم او جز اين نبود که گفتند: آنان را از شهر خود بيرون کنيد; همانا آنان مرمى هستند که پاکيزگى مى جويند. (82) |
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (83) |
| پس لوط را با خاندانش نجات داديم جز زنش را که او از باقى ماندگان (هلاک شدگان) بود. (83) |
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (84) |
| و بارانى [از سنگگل ]بر آنان بارانديم، پس ببين عاقبت مجرمان چگونه بود! (84) |
| وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (85) |
| و به سوى [اهل ]مدين برادرشان شعيب را [فرستاديم]; گفت: اى قوم من! خدا را بپرستيد، براى شما هيچ معبودى جز او نيست. همانا دليلى روشن از جانب پروردگارتان برايتان آمده است، پس پيمانه و وزن را تمام بدهيد، و چيزهاى مردم را کم نکنيد، و در زمين بعد از اصلاح آن به فساد نکوشيد، اگر مؤمنيد اين براى شما بهتر است. (85) |
| وَلَا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ ۖ وَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ (86) |
| و بر سر هر راهى ننشينيد در حالى که [مردم را ]تهديد مى کنيد، و کسانى را که به خدا ايمان آورده اند از راه او باز مى داريد و راه وى را کج مى خواهيد. و به ياد آوريد وقتى را که اندک بوديد پس [خدا ]شما را زياد کرد، و بنگريد که عاقبت مفسدان چگونه بود. (86) |
| وَإِنْ كَانَ طَائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (87) |
| و اگر گروهى از شما به آنچه من بدان فرستاده شده ام ايمان آورده و گروهى ايمان نياورده اند صبر کنيد تا خدا ميان ما حکم کند، و او بهترين حکم کنندگان است. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |