سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 174 |
|
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (179) |
و همانا بسيارى از جنّ و انس را که آفريده ايم سرانجام [بر اثر عصيان ]به جهنّم مى روند آنان قلب هايى دارند که با آنها نمى فهمند، و چشم هايى دارند که با آنها نمى بينند، و گوش هايى دارند که با آنها نمى شنوند، اينان مانند دامهايند، بلکه گمراه ترند. اينان همان غافلانند. (179) |
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (180) |
و نيکوترين نام ها مختصّ خداست، پس او را با آن نام ها بخوانيد، و کسانى را که درباره نام هاى او کجروى مى کنند به حال خود واگذاريد، به زودى در برابر آنچه مى کردند سزا داده مى شوند. (180) |
وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (181) |
و از کسانى که خلق کرده ايم گروهى هستند که [مردم را ]به وسيله حق هدايت مى کنند، و به وسيله آن به عدالت رفتار مى نمايند. (181) |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (182) |
و کسانى که آيات ما را تکذيب کرده اند به تدريج آنان را از جايى که نمى دانند [به سوى هلاکت ]خواهيم برد. (182) |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (183) |
و به آنان مهلت مى دهم. همانا تدبير من استوار است. (183) |
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (184) |
آيا [به خود نيامده و ]نينديشيده اند که صاحبشان (پيامبر) هيچگونه جنونى ندارد؟ او جز اخطار کننده اى آشکار نيست. (184) |
أَوَلَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (185) |
آيا [چشم خود را باز نکرده و ]در حاکميّت آسمان ها و زمين و آنچه خدا خلق کرده است نظر ننموده اند؟ و [آيا نينديشيده اند در ]اينکه شايد اجلشان نزديک شده باشد؟ پس به کدام سخن پس از قرآن ايمان مى آورند؟ (185) |
مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (186) |
هر که را خدا گمراه کند هدايت کننده اى نخواهد داشت، و چنين کسانى را در سرکش خود در حال کوردلى رها مى سازد. (186) |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي ۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (187) |
از تو درباره قيامت مى پرسند که چه وقت تحقّق مى يابد؟ بگو: علم آن فقط نزد پروردگار من است; جز او هيچ کس آن را در وقتش پديدار نمى کند. آن در آسمان ها و زمين سنگين [و پر عظمت ]خواهد بود. به سراغ شما نمى آيد مگر ناگهان. از تو به گونه اى مى پرسند که گويا از آن خبر دارى. بگو: علم آن فقط نزد خداست ولى بيشتر مردم نمى دانند. (187) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |