سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 188 |
|
كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (7) |
چگونه براى اين مشرکانِ [پيمان شکن ]نزد خدا و رسول او عهدى باشد [با اينکه عهد شکنى آنان تجربه شده است]؟ مگر کسانى که کنار مسجدالحرام با آنان پيمان بسته ايد [و به پيمانشان وفادار مانده اند ]که تا وقتى با شما راست باشند شما نيز با آنان راست باشيد، همانا خدا تقوا پيشگان را دوست مى دارد. (7) |
كَيْفَ وَإِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ يُرْضُونَكُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَىٰ قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ (8) |
چگونه [مى توان به عهد آنان اميد بست ]در حالى که اگر بر شما غالب شوند هيچ خويشاوندى و پيمانى را در حقّ شما مراعات نمى کنند. با زبانشان شما را خوشنود مى کنند، امّا دل هايشان اِبا دارد و بيشترشان فاسق اند. (8) |
اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (9) |
آيات خدا را با بهايى اندک مبادله کردند، و [مردم را ]از راه او باز داشتند، راستى چه بداست آنچه آنان انجام مى دهند! (9) |
لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ (10) |
هيچ خويشاوندى و پيمانى را در حق هيچ مؤمنى مراعات نمى کنند، و اينانند همان تجاوزکاران. (10) |
فَإِنْ تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ ۗ وَنُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (11) |
پس اگر توبه کردند و نماز را بر پا داشتند و زکات دادند برادران دينى شما هستند. و اين آيات را براى گروهى که مى دانند توضيح مى دهيم. (11) |
وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ (12) |
و اگر بعد از عهدشان پيمان هاى خود را شکستند و به دين شما طعنه زدند با پيشوايان کفر بجنگيد زيرا آنان هيچ پيمان [استوارى ]ندارند، باشد که دست بردارند. (12) |
أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (13) |
آيا با گروهى که پيمان هاى خود را شکستند و آهنگ بيرون کردن پيامبر را نمودند و آنان بودند که اوّلين بار هجوم به شما را آغاز کردند نمى جنگيد؟ آيا از آنان مى ترسيد؟ با اين که اگر ايمان داريد خدا سزاوارتر است که از او بترسيد. (13) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |