سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 189 |
|
قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ (14) |
با آنان بجنگيد تا خدا به دست شما عذابشان کند و ذليلشان سازد، و شما را بر آنان پيروز گرداند و سينه گروهى را که مؤمنند شفا بخشد. (14) |
وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (15) |
و خشم دل هايشان را از بين ببرد، و خدا توبه هر که را بخواهد مى پذيرد و خدا دانا و حکيم است. (15) |
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (16) |
آيا پنداشته ايد که [بدون امتحان ]رها مى شويد در حالى که هنوز خدا کسانى را از شما که جهاد کرده و در برابر خدا و رسول او و مؤمنان، همرازى از کفّار نگرفته باشند سراغ ندارد؟ و خدا از آنچه مى کنيد خبر دارد. (16) |
مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (17) |
مشرکان حق ندارند در حالى که به کفر خود شهادت مى دهند مساجد خدا را آباد کنند. اينان اعمالشان تباه است و خود جاودانه در آتش خواهند بود. (17) |
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (18) |
مساجد خدا را فقط کسانى آباد مى کنند که به خدا و روز بازپسين ايمان دارند و نماز برپا مى دارند و زکات مى دهند و جز از خدا نمى ترسند، پس اميد است که اينان از هدايت يافتگان باشند. (18) |
۞ أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (19) |
آيا سيراب کردن حاجيان و آباد ساختن مسجدالحرام را مانند [عمل ]کسانى قرار داده ايد که به خدا و روز بازپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد کرده اند؟ آنان نزد خدا مساوى نيستند. و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند. (19) |
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) |
کسانى که ايمان آورده و هجرت کرده و با نيروى مالى و بدنى خود در راه خدا جهاد نموده اند مرتبه آنان نزد خدا برتر است و اينان همان کامياب شدگان اند. (20) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |