| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 194 |
|
| انْفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (41) |
| [همگى ]سبکبار و گرانبار کوچ کنيد و با نيروى مالى و بدنى خودتان در راه خدا به جهاد پردازيد، اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. (41) |
| لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَاتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ۚ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (42) |
| اگر [آنچه بدان دعوت شده اند ]متاعى نزديک و سفرى آسان بود از پى تو مى آمدند، ولى اين راه پر مشقّت [تبوک ]بر آنان دور مى نمود و به زودى به خدا قسم خواهند خورد که اگر مى توانستيم با شما بيرون مى آمديم. آنان [با اين قَسَم دروغ ]خود را به هلاکت مى اندازند. و خدا مى داند که آنان قطعاً دروغگويند. (42) |
| عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ (43) |
| خدا از تو بگذرد، چرا پيش از آنکه حال راستگويان براى تو آشکار شود و دروغگويان را بشناسى به آنان اذن [ترک جهاد ]دادى؟ (43) |
| لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (44) |
| کسانى که به خدا و روز بازپسين ايمان آورده اند براى [ترک ]جهاد با نيروهاى مالى و بدنى خود از تو اذن نمى طلبند. و خدا به تقوا پيشگان داناست. (44) |
| إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ (45) |
| فقط کسانى [براى ترک جهاد ]از تو اذن مى طلبند که به خدا و روز بازپسين ندارند و دل هايشان دچار شکّ است، از اينرو آنان در شک خود سرگردانند. (45) |
| ۞ وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَلَٰكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ (46) |
| و اگر قصد بيرون آمدن داشتند وسيله اى براى آن آماده مى کردند، ولى خدا حرکتشان را خوش نداشت، از اين رو آنان را بازداشت، و گفته شد: بانشستگان بنشينيد. (46) |
| لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ مَا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (47) |
| اگر در ميان شما [براى تبوک ]بيرون آمده بودند جز اضطراب و تباهى براى شما نمى افزودند، و به سرعت ميان شما نفوذ مى کردند در حالى که بر ضدّ شما فتنه برمى انگيختند. و در ميان شما کسانى هستند که کاملا به آنان گوش مى دهند و خدا به ظالمان داناست. (47) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |