| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 196 |
|
| فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ (55) |
| پس مبادا اموال و اولاد آنان تو را به شگفت آورَد. همانا خدا مى خواهد به وسيله آنها در زندگى دنيا عذابشان کند و جانشان با حال کفر بيرون رود. (55) |
| وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَمَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ (56) |
| و به خدا قَسَم مى خورند که قطعاً از شما هستند، در حالى که از شما نيستند ولى گروهى هستند که مى ترسند. (56) |
| لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ (57) |
| اگر پناهگاه يا غارها يا نهانگاهى بيابند، [براى فرار از جهاد ]شتابان به سوى آن روى مى آورند. (57) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ (58) |
| و از جمله منافقان کسانى هستند که در [تقسيم ]صدقات از تو عيبجويى مى کنند، پس اگر از آن صدقات به آنان داده شود خوشنود مى شوند، و اگر داده نشود ناگهان به خشم مى آيند. (58) |
| وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ (59) |
| و [چه خوب بود ]اگر آنان به آنچه خدا و رسول او به ايشان داده اند راضى مى شدند و مى گفتند: خدا براى ما کافى است، به زودى خدا و رسول او از فضل خود به ما خواهند داد، همانا ما تنها به خدا توجّه و رغبت داريم [و نياز خود از او مى خواهيم]. (59) |
| ۞ إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (60) |
| [منافقان در صَدقات طمع نکنند، ]صدقات فقط براى فقيران و مسکينان و کارگزاران آن و کسانى است که [با دريافت آن ]قلبشان الفت مى يابد، و نيز در [راه آزادى ]بردگان و [پرداخت وام ]بدهکاران، و در راه خدا و [رفع نيازِ ]در راه ماندگان است. اين فريضه اى است از جانب خدا، و خدا دانا و حکيم است. (60) |
| وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (61) |
| و از جمله منافقان کسانى هستند که پيامبر را آزار مى دهند و مى گويند: او [سراپا ]گوش است. بگو: او گوش خوبى براى شماست; به خدا ايمان دارد، و مؤمنان را تصديق مى کند، و رحمتى است براى کسانى از شما که ايمان آورده اند. و کسانى که رسول خدا را آزار مى دهند عذابى دردآور خواهند داشت. (61) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |