| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 202 |
|
| يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ ۚ قُلْ لَا تَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ ۚ وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (94) |
| هنگامى که [از تبوک ]به سوى آنان بازگشتيد براى شما عذر مى آورند. بگو: عذر نياوريد که ما هرگز از شما باور نمى کنيم. خدا ما را از خبرهاى شما آگاه کرده است، و به زودى خدا و رسول او عمل شما را مى بينند [که توبه مى کنيد يا نه؟ ]سپس به سوى داناى نهان و آشکار باز گردانده مى شويد، و از آنچه مى کرده ايد به شما خبر مى دهد. (94) |
| سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ۖ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (95) |
| به زودى منافقان وقتى به سويشان بازگشتيد براى شما به خدا قسم مى خورند که از آنان چشم پوشى کنيد، پس از آنان روى بگردانيد زيرا آنان مجسمّه پليدى اند، و به سزاى آنچه مرتکب مى شدند جايگاهشان جهنّم خواهد بود. (95) |
| يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ ۖ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَىٰ عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (96) |
| براى شما قسَم مى خورند که از آنان راضى شويد. پس اگر شما از آنان راضى شويد [خدا راضى نمى شود ]زيرا خدا از مردم فاسق راضى نخواهد شد. (96) |
| الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (97) |
| اعراب صحرانشين کفر و نفاقشان شديدتر است و سزاوارترند که حدود آنچه را خدا بر رسولش نازل کرده است ندانند و خدا دانا و حکيم است. (97) |
| وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (98) |
| و بعضى از اعراب صحرانشين آنچه را انفاق مى کنند خسارت مى شمرند و براى شما حوادث بد را انتظار مى برند. حادثه بر آنان باد. و خدا شنوا و داناست. (98) |
| وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ قُرُبَاتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ ۚ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَهُمْ ۚ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (99) |
| و بعضى از اعراب صحرانشين به خدا و روز بازپسين ايمان دارند و آنچه را انفاق مى کنند مايه تقرّب نزد خدا مى شمارند، و موجب دعاى پيغمبر مى دانند. آگاه باشيد که آن وسيله تقرّبى است براى آنان. به زودى خدا آنان را به رحمت خود در مى آورد. همانا خدا آمرزگار و رحيم است. (99) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |