| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 219 |
|
| قَالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (89) |
| (خدا) گفت: دعاى شما دو تن پذيرفته شد پس استقامت بورزيد و راه کسانى را که نمى دانند پيروى نکنيد. (89) |
| ۞ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ (90) |
| و بنى اسرائيل را از دريا (ى احمر) عبور داديم و فرعون و سپاهيان او از روى ستم و تجاوز از پى آنان رفتند تا آنگاه که غرق، او را فرا گرفت گفت: باور کردم که معبودى نيست جز آن کس که بنى اسرائيل به او ايمان آورده اند و من از تسليم شدگانم. (90) |
| آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (91) |
| (به او گفته شد:) آيا اکنون (ايمان مى آورى) در حاليکه از پيش عصيان کردى و از فسادگران بودى؟! (91) |
| فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92) |
| پس امروز بدن تو را (پس از غرق) بر بلندى (ساحل) مى افکنيم تا براى کسانى که پس از تو مى آيند نشانه (عبرت) باشى و بى ترديد بسيارى از مردم از نشانه هاى ما غافلند. (92) |
| وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (93) |
| همانا بنى اسرائيل را (پس از غرق شدن فرعون) در جايگاهى نيکو جاى داديم و از چيزهاى مطبوع روزيشان کرديم پس اختلاف نکردند تا آنگاه که آگاهى (= دليل) به آنان رسيد به يقين پروردگار تو روز قيامت درباره آنچه در آن اختلاف مى کردند داورى خواهد کرد. (93) |
| فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (94) |
| پس اگر در آنچه به سوى تو نازل کرده ايم شک دارى از آنان که کتاب (آسمانى) پيش از تو را مى خوانند سؤال کن، بى گمان حق از پروردگارت سوى تو آمده است پس از شک کنندگان مباش. (94) |
| وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ (95) |
| و حتماً از آنان نباش که نشانه هاى خدا را تکذيب کردند که از زيانکاران خواهى بود. (95) |
| إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ (96) |
| بى ترديد آنان که سخن پروردگارت (= وعده عذاب) درباره آنان ثابت شده است ايمان نمى آورند. (96) |
| وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (97) |
| اگر چه هر نشانه (=معجزه)اى برايشان بيايد تا اينکه عذاب دردآور را ببينند. (97) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |