سوره 11 | سوره مبارکه هود | صفحه 223 |
|
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (13) |
بلکه مى گويند: <آن را بافته است> ، بگو: <[اگر اين گونه است و] اگر راستگو هستيد ، ده سوره ساختگى همانند آن بياوريد و جز خدا هر کس را که مى توانيد فرا خوانيد>. (13) |
فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (14) |
پس اگر شما را اجابت نکردند ، بدانيد که آنچه نازل شده ، به علم خداوند است و اينکه معبودى جز او نيست; پس آيا شما تسليم و پذيراييد. (14) |
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ (15) |
کسانى که هماره زندگانى دنيا و زيور آن را بخواهند ، [نتايج ]تلاشهايشان را در آن جابه تمامى به آنان مى دهيم و به ايشان در آنها (نتايج تلاشها) کم و کاستى واردنمى شود. (15) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (16) |
اينان کسانى اند که در آخرت جز آتش بر ايشان نخواهد بود و آنچه در دنيا از اعمال نيک کردند ، نابود شده و آنچه [از ساير اعمال] انجام مى دادند تباه است. (16) |
أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ وَمِنْ قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (17) |
پس آيا کسانى که از ناحيه پروردگارشان بر دليل روشنى متکى هستند و در پى ايشان است [و تأييدشان مى کند ]گواهى از ناحيه او و [نيز] کتاب موسى که پيش از آن بوده در حالى که پيشوا و رحمت است ، [مانند کسانى اند که اين گونه نيستند]؟ اينان به آن (قرآن) ايمان مى آورند و هر کس از آن گروهها بدان کفر ورزد ، ميعادش آتش است; پس مبادا درباره آن در ترديد باشى; زيرا آن سراسر حق است و از جانب پروردگار توست ، ولى بيشتر مردم ايمان نمى آورند. (17) |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (18) |
و کيست ستمکارتر از کسانى که بر خداوند دروغ بافته اند. آنان بر پروردگارشان عرضه مى شوند و گواهان خواهند گفت: <اينان کسانى اند که بر پروردگار خويش دروغ بستند>. هان لعنت خداوند بر ستمگران باد. (18) |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (19) |
کسانى که از راه خدا روى مى گردانند و براى آن کجى مى جويند و آنان به سراى آخرت کافرند. (19) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |