| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 266 |
|
| قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (71) |
| گفت: اگر مى خواهيد کارى بکنيد، اينان دختران منند [که مناسب ازدواجند]. (71) |
| لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72) |
| به جان تو سوگند که آنان در مستى خود فرو رفته و کوردل و سرگردان بودند. (72) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73) |
| پس [از رد درخواست لوط و اصرار بر انجام فحشا]، آفتابْ دم، خروش [عذاب] آنان را فرا گرفت. (73) |
| فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ (74) |
| در نتيجه، آن [شهر]را زير و زبر کرديم و سنگ هايى از جنس سنگ گل بر آنان بارانديم. (74) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ (75) |
| بى شک در اين [واقعه]نشانه هايى [بزرگ]براى هوشمندان وجود دارد. (75) |
| وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ (76) |
| و همانا آن [شهر ويران شده]بر سر راهى است که پابرجاست [و در آن رفت و آمد مى شود]. (76) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (77) |
| به يقين در اين [ويرانه]نشانه اى است [عبرت آموز]براى مؤمنان. (77) |
| وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78) |
| و بى گمان اهل <ايکه> (قوم شعيب) ستمکار بودند. (78) |
| فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ (79) |
| در نتيجه، از آنان انتقام گرفتيم. و همانا ويرانه هاى آن دو (شهر لوط و شهر شعيب) بر سر راهى آشکار قرار دارد. (79) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80) |
| و به تحقيق ساکنان <حجر> (قوم صالح) رسولان را تکذيب کردند. (80) |
| وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81) |
| و نشانه هاى (معجزات) خود را به آنان [نشان]داديم ولى از آنها رويگردان شدند. (81) |
| وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82) |
| و پيوسته از کوه ها خانه ها مى تراشيد و [از آسيب ها]در امان بودند. (82) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83) |
| سرانجام چون به صبح درآمدند، صيحه [عذاب]آنان را فرا گرفت. (83) |
| فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84) |
| و آنچه [از خانه هاى سنگى و جز آن] فراهم مى آوردند کارى برايشان نساخت. (84) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85) |
| و آسمان ها و زمين و آنچه را که در ميان آن دو است جز به حق نيافريديم و به يقين قيامت آمدنى است; پس [در برابر بدى هاى مردم]گذشتى نيکو داشته باش. (85) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86) |
| بى شک پروردگار تو همان آفريننده دانا است. (86) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87) |
| و همانا هفت آيه از مثانى و قرآن بزرگ را به تو عطا کرديم. (87) |
| لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88) |
| و هرگز ديدگان خود را ندوز به آنچه بعضى از گروه هاى آنان را از آن بهره مند کرده ايم و بر آنان غم مخور و بال [رحمت ]خود را براى مؤمنان فرودآور (با مؤمنان نرم خويى کن). (88) |
| وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89) |
| و بگو: به يقين من خودم اخطار کننده آشکارم. (89) |
| كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90) |
| [مخالفان را بيم ده از عذابى]مانند آن عذاب که بر قسمت کنندگان فرستاديم; (90) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |