سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 334 |
|
وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يُرِيدُ (16) |
و بدين گونه اين (قرآن) را[ به صورت] آياتى روشنگر نازل کرديم و خدا هر که را بخواهد هدايت مى کند. (16) |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (17) |
همانا کسانى که ايمان آورده اند و آنان که يهودى اند و صابئان و نصارا و مجوس و کسانى که شرک ورزيده اند، حتماً خدا روز قيامت ميانشان قضاوت خواهد کرد; بى شک خدا بر هر چيزى گواه است. (17) |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ (18) |
آيا نديده اى که هر که در آسمان ها و هر که در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و کوه ها و درختان و جنبدگان و بسيارى از مردم براى او سجده مى کنند؟ و بر بسيارى هم عذاب ثابت شده است. و کسى که خدا خوارش کند براى او گرامى دارنده اى نيست; بى شک خدا هر چه بخواهد انجام مى دهد. (18) |
۞ هَٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نَارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ (19) |
اين دو گروه [مؤمن و کافر ]دشمن يکديگرند که در باره پروردگارشان در جدالند; پس آنان که کفر ورزيده اند; برايشان لباس هايى از آتش بريده شده است و از بالاى سرشان آب داغ [روى آنان ]ريخته مى شود، (19) |
يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ (20) |
که آنچه در شکم هايشان است و پوست هايشان به وسيله آن گداخته مى شود. (20) |
وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ (21) |
و براى آنان سرکوب هايى است از آهنى [ويژه]. (21) |
كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (22) |
هر زمان بخواهند از آن [آتش ]و غمِ کشنده اش بيرون آيند، در آن بازشان مى گردانند [و مى گويند:] بچشيد عذاب [آتش ]سوزان را. (22) |
إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (23) |
همانا خدا آنان را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند به باغ هايى درمى آورد که از پايين آنها نهرها جارى است; در آن جا با دستواره هايى از طلا و با مرواريد، آرايش مى شوند و لباس آنان در آن جا حرير است. (23) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |