| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 336 |
|
| حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ (31) |
| در حالى که به خدا گرايش داريد و به او شرک نمىورزيد. و هر که به خدا شرک ورزد مانند اين است که از آسمان فرو افتد، پس مرغان [شکارى ]او را بربايند يا باد او را در جايى دوردست بيفکند. (31) |
| ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (32) |
| اين است [امر خدا]، و هر کس شعائر خدا را بزرگ بشمارد، بى گمان اين از تقواى دل ها است. (32) |
| لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ (33) |
| براى شما در آنها (دام هاى قربانى) منافعى است تا وقتى معيّن (وقت قربانى); سپس [محلّ] جاى گرفتن آنها [براى قربانى] کنار آن خانه کهن است. (33) |
| وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ (34) |
| و براى هر امّتى، در قربانى آيينى قرار داديم تا [هنگام قربانى] نام خدا را بر دام هايى که به آنان عطا کرده است ببرند. پس [بدانيد که] معبود شما معبودى يگانه است، بنابراين فقط تسليم او باشيد. و مؤمنان فروتن را بشارت ده; (34) |
| الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (35) |
| آنان که وقتى خدا ياد شود قلب هاشان به هراس مى افتد، و بر مصيبتى که به ايشان مى رسد شکيبايند، و برپا دارندگان نمازند، و از آنچه نصيبشان کرده ايم انفاق مى کنند. (35) |
| وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (36) |
| و شتران قربانى را برايتان از شعائر خدا قرار داديم، براى شما در آنها خيرى است. پس در حالى که [براى نحر] به صف ايستاده اند نام خدا را بر آنها ببريد. پس وقتى که به پهلو افتادند از آنها بخوريد و سائلِ فروتن و کسى را که خود را مى نماياند و سؤال نمى کند، اطعام کنيد. اين گونه آنها را براى شما رام کرديم شايد که شکرگزارى کنيد. (36) |
| لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ (37) |
| هرگز نه گوشت هاى آنها به خدا مى رسد و نه خون هايشان; بلکه تقواى شما به او مى رسد. اين گونه آنها را براى شما رام کرد تا خدا را به پاس اين که شما را هدايت نمود به بزرگى ياد کنيد. و نيکوکاران را [به پاداش خوب ]بشارت بده. (37) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ (38) |
| بى گمان خدا از آنان که ايمان آورده اند دفاع مى کند. قطعاً خدا هيچ خيانت پيشه ناسپاسى را دوست نمى دارد. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |