| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 351 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ ۚ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ ۖ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ ۚ وَالَّذِي تَوَلَّىٰ كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ (11) |
| همانا کسانى که آن دروغ (تهمت زنا به حريم رسالت) را ساختند جماعتى همدست از ميان شما بودند، آن را براى خود شرّ مپنداريد، بلکه آن براى شما خير است. براى هر يک از آنان است آنچه از آن گناه کسب کرده است، و آن کس از آنان که بخش عمده آن را به عهده گرفته است، برايش عذابى بزرگ خواهد بود. (11) |
| لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَٰذَا إِفْكٌ مُبِينٌ (12) |
| چرا وقتى که آن را شنيديد، مردان مؤمن و زنان مؤمن درباره خودهاشان گمان خوب نبردند و نگفتند: اين دروغى آشکار است؟ (12) |
| لَوْلَا جَاءُوا عَلَيْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ ۚ فَإِذْ لَمْ يَأْتُوا بِالشُّهَدَاءِ فَأُولَٰئِكَ عِنْدَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ (13) |
| چرا بر آن [ادّعا] چهار شاهد نياوردند؟ و چون چهار شاهد نياوردند پس اينان نزد خدا، خود دروغگويانند. (13) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (14) |
| و اگر فضل و رحمت خدا در دنيا و آخرت شامل شما نبود، حتماً به علّت وارد شدنتان در آن [تهمت ]عذابى بزرگ به شما مى رسيد. (14) |
| إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ (15) |
| آن گاه که آن [تهمت] را زبان به زبان از يکديگر مى گرفتيد و با دهن هايتان چيزى مى گفتيد که هيچ علمى به آن نداشتيد و آن را ناچيز مى پنداشتيد، در حالى که نزد خدا بزرگ بود. (15) |
| وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَكَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ (16) |
| چرا وقتى که آن را شنيديد نگفتيد: ما حق نداريم به اين [تهمت] زبان بگشائيم، شگفتا! اين بهتانى بزرگ است؟ (16) |
| يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (17) |
| خدا شما را اندرز مى دهد که اگر ايمان داريد هرگز مثل آن را تکرار نکنيد. (17) |
| وَيُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (18) |
| و خدا اين آيات را براى شما بيان مى کند و خدا دانا و با حکمت است. (18) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (19) |
| همانا کسانى که دوست مى دارند کارهاى بسيار قبيح در ميان آنان که آورده اند شايع شود، در دنيا و آخرت عذابى دردناک خواهند داشت، و خدا مى داند و شما نمى دانيد. (19) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (20) |
| و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اين که خدا مهربان و صاحب رحمت است [چه ها بر سر شما مى آمد!]. (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |