| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 356 |
|
| يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ (44) |
| خدا شب و روز را جابه جا مى کند، همانا در اين [کار ]براى صاحبان بصيرت [درس] عبرتى است. (44) |
| وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ مَاءٍ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ بَطْنِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ رِجْلَيْنِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ أَرْبَعٍ ۚ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (45) |
| و خدا هر جنبنده اى را از آبى (نطفه اى) آفريد، پس بعضى از آنها موجودى است که بر شکمش راه مى رود و بعضى از آنها موجودى است که بر دو پا راه مى رود و بعضى از آنها موجودى است که بر چهار [پا] راه مى رود. خدا هر چه بخواهد خلق مى کند، همانا خدا بر هر چيزى توانا است. (45) |
| لَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ ۚ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (46) |
| به تحقيق ما آياتى روشنگر نازل کرديم، و خدا هر که را بخواهد به راهى راست هدايت مى کند. (46) |
| وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ (47) |
| و مى گويند: ما به خدا و اين رسول ايمان آورديم و اطاعت کرديم; سپس گروهى از آنان بعد از اين [اظهار]، روى مى گردانند و اينان مؤمن واقعى نيستند. (47) |
| وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ (48) |
| و هنگامى که به سوى خدا و رسولش دعوت مى شوند که ميانشان حکم کند، ناگاه گروهى از آنان رويگردان مى شوند. (48) |
| وَإِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ (49) |
| ولى اگر [حکم] حق به سود آنان باشد مطيعانه به سوى آن مى آيند. (49) |
| أَفِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ ۚ بَلْ أُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (50) |
| آيا در قلب هاى آنان مرضى است يا شک کرده اند يا مى ترسند خدا و رسولش بر آنان ستم کنند؟ [نه ]بلکه اينان خود ستمکارند. (50) |
| إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (51) |
| اين فقط قول مؤمنان است که وقتى به سوى خدا و رسولش دعوت مى شوند تا ميانشان حکم کند، مى گويند: شنيديم و اطاعت کردم; و اينانند ظفرمندان. (51) |
| وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (52) |
| و کسانى که از خدا و رسولش اطاعت نمايند و خشيت خدا داشته باشند و از او پروا کنند اينان خود کام يافتگانند. (52) |
| ۞ وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ ۖ قُلْ لَا تُقْسِمُوا ۖ طَاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (53) |
| و با سوگندهاى سخت خود به خدا قسم مى خورند که اگر به آنان دستور [جهاد] بدهى حتماً بيرون مى روند; بگو: قسم مخوريد، اطاعت پسنديده [از شما مطلوب است]، همانا خدا به آنچه مى کنيد آگاه است. (53) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |