سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 373 |
|
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137) |
اين [دعوت تو چيزى] جز روش پيشينيان نيست. (137) |
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138) |
و ما گرفتار عذاب [که تو به آن تهديد مى کنى ]نخواهيم شد. (138) |
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139) |
پس او را تکذيب کردند و [ما] هلاکشان کرديم، بى شکّ در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ] وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (139) |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140) |
و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (140) |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141) |
قوم ثمود رسولان را تکذيب کردند. (141) |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142) |
آن گاه که برادرشان هود به آنان گفت: آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (142) |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143) |
همانا من براى شما فرستاده اى امين هستم. (143) |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144) |
پس از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (144) |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145) |
و من براى اين [رسالت] هيچ مزدى از شما طلب نمى کنم، مزد من جز برعهده خداوندگار جهانيان نيست. (145) |
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146) |
آيا شما در آنچه در اين جا (دنيا) هست، ايمن رها خواهيد شد؟ (146) |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147) |
در باغ ها و چشمه سارها، (147) |
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148) |
و کشتزارها و نخلستان هايى که شکوفه هايشان نرم و لطيف است. (148) |
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149) |
و از کوه ها با مهارت خانه هايى مى تراشيد. (149) |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150) |
پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (150) |
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151) |
و از فرمان مسرفان اطاعت نکنيد. (151) |
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152) |
همانان که در زمين فساد مى کنند و اصلاح نمى کنند. (152) |
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153) |
گفتند: جز اين نيست که تو از آنانى که سخت سحر زده اند. (153) |
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154) |
تو جز بشرى مانند ما نيستى، اگر راست مى گويى معجزه اى بياور. (154) |
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (155) |
گفت: اين ناقه اى است [که شما خواستيد ]سهمى از آب براى او و سهم روز معيّنى براى شما است. (155) |
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156) |
و آسيبى به او نرسانيد که عذاب روزى بزرگ شما را فرا مى گيرد. (156) |
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157) |
پس ناقه را کشتند و به دنبال آن پشيمان شدند. (157) |
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (158) |
آن گاه عذاب [موعود] آنان را فراگرفت، بى شک در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ] وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (158) |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159) |
و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (159) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |