| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 394 |
|
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ (71) |
| بگو: نظر دهيد که اگر خدا شب را بر شما تا روز قيامت مستدام گرداند کدام معبودى است جز خدا که براى شما روشنايى بياورد، پس آيا نمى شنويد؟ (71) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (72) |
| 72ـ بگو: نظر دهيد که اگر خدا روز را بر شما تا هنگام قيامت مستدام گرداند کدام معبودى است جز خدا که براى شما شبى بياورد تا در آن آرام گيريد، پس آيا نمى بينيد؟ (72) |
| وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (73) |
| و از رحمت خود شب و روز را براى شما قرار داد تا در شب آرام گيريد و [در روز] از فضل او طلب کنيد و شايد شما شکرگزارى نماييد. (73) |
| وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74) |
| و [ياد کن] روزى را که [خدا] آنان را ندا مى کند و مى گويد: کجايند شريکان من همانان که مى پنداشتيد [شريکان من هستند]. (74) |
| وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75) |
| و از هر امّتى شاهدى بيرون مى آوريم پس [در حضور او به امّت] مى گوييم: برهان خود را [براى شرک] بياوريد پس مى دانند که حقّ از آنِ خدا است و آنچه به افترا مى ساختند از آنان گُم مى شود. (75) |
| ۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76) |
| همانا قارون از قوم موسى بود که بر آنان طغيان کرد و از مال هاى اندوخته آن قدر به او داديم که [حمل ]صندوق هاى آن بر جماعت نيرومند گران مى آمد، آن گاه که قومش به او گفتند: مغرورانه شادى مکن که خدا شادمانان مغرور را دوست نمى دارد. (76) |
| وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (77) |
| و در آنچه خدا به تو داده است سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنيا فراموش مکن و احسان کن چنان که خدا به تو احسان کرده است. و در زمين طلب فساد نکن همانا خدا فسادگران را دوست نمى دارد. (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |