| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 397 |
|
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (7) |
| و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، کارهاى بدشان را حتماً از آنان مى پوشانيم و طبق بهترين عملى که مى کرده اند سزايشان مى دهيم. (7) |
| وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (8) |
| و انسان را درباره پدر و مادرش به نيکى کردن سفارش نموده ايم و اگر آن دو کوشيدند تا چيزى را شريک من سازى که هيچ علمى به [حقانيّت ]آن ندارى از آن دو اطاعت مکن، بازگشتتان فقط به سوى من است پس شما را به آنچه کرده ايد خبر مى دهم. (8) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ (9) |
| و کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، قطعاً در زمره شايستگان درمى آوريم. (9) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ (10) |
| و از مردم کسانى هستند که مى گويند: به خدا ايمان آورديم پس وقتى در راه خدا آزار ببينند، آزار مردم را مانند عذاب خدا تلقّى مى کنند و وقتى نصرتى از پروردگارت بيايد مى گويند: همانا ما با شما بوديم آيا [حال آنان بر خدا مخفى است] و خدا به آنچه در سينه هاى جهانيان است [از همه] آگاه تر نيست؟ (10) |
| وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ (11) |
| و قطعاً خدا کسانى را که ايمان آورده اند مى شناسد و منافقان را [نيز ]قطعاً مى شناسد. (11) |
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (12) |
| و آنان که کفر ورزيدند، به آنان که ايمان آوردند گفتند: از راه ما پيروى کنيد و ما خطاهاى شما را به عهده مى گيريم در حالى که نمى توانند از خطاهاى آنان چيزى به عهده بگيرند و بى ترديد آنان دروغگويند. (12) |
| وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (13) |
| و قطعاً بارهاى [خطاى] خويش را با بارهاى ديگرى [از خطاهاى کسانى که گمراهشان کردند] همراه با بارهاى خود حمل خواهند کرد و روز قيامت از آنچه افترا مى بستند حتماً بازپرسى خواهند شد. (13) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (14) |
| و همانا نوح را به سوى قومش فرستاديم پس هزار سال الاّ پنجاه سال در ميانشان درنگ کرد، آن گاه طوفان آنها [را فرا] گرفت در حالى که آنان ستمکار بودند. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |