سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 435 |
|
وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (4) |
و اگر تو را تکذيب مى کنند قطعاً پيش از تو هم رسولانى تکذيب شده اند و همه امور به خدا بازگردانده مى شود. (4) |
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ (5) |
اى مردم! يقيناً وعده خداوند حقّ است پس مبادا اين زندگى دنيا شما را فريب دهد و مبادا [شيطان ]فريبکار شما را به خدا مغرور کند. (5) |
إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (6) |
بى شک شيطان دشمن شما است پس او را دشمن بگيريد، او حزب خود را تنها با اين هدف، دعوت [به گناه] مى کند که از اهل آتش برافروخته گردند. (6) |
الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (7) |
کسانى که کفر ورزيده اند برايشان عذابى سخت خواهد بود و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، آمرزش و اجرى بزرگ خواهند داشت. (7) |
أَفَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا ۖ فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۖ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ (8) |
پس آيا کسى که کار بد او برايش زينت داده شده و آن را خوب مى بيند [مانند کسى است که هدايت يافته است؟] بى شک خدا هر که را بخواهد گمراه مى کند و هر که را بخواهد هدايت مى نمايد پس نبايد به سبب حسرت هايى که بر آنان مى خورى خودت را از بين ببرى همانا خدا به آنچه مى سازند کاملاً دانا است. (8) |
وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَىٰ بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ كَذَٰلِكَ النُّشُورُ (9) |
و خدا است آن که بادها را مى فرستد تا ابرى را برمى انگيزند، پس آن را به سوى سرزمينى مرده مى رانيم و زمين را بعد از مردگى اش به وسيله آن زنده مى کنيم، زنده شدن مردگان همين گونه است. (9) |
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا ۚ إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ وَالَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَمَكْرُ أُولَٰئِكَ هُوَ يَبُورُ (10) |
هر که عزّت مى خواهد عزّت يکسره مختص خداوند است، سخن پسنديده تنها به سوى او بالا مى رود و عمل شايسته آن را بالا مى برد و کسانى که حيله هاى بد به کار مى برند، براى آنان عذابى سخت خواهد بود و حيله اينان خود نابود مى گردد. (10) |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا ۚ وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَلَا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (11) |
و خدا شما را از خاکى [فاقد حيات] سپس از نطفه اى آفريد، آن گاه شما را زوج هايى قرار داد و هيچ ماده اى باردار نمى شود و [بار خود را] نمى نهد جز با علم او و هيچ سال خورده اى عمر طولانى نمى يابد و از عمرش کم نمى شود مگر اين که در مکتوبى (لوح محفوظ) ثبت است، همانا اين [ثبت احوال] بر خداوند آسان است. (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |