| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 470 |
|
| وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُ ۖ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ (26) |
| و فرعون گفت: مرا بگذاريد تا موسى را بکشم و پروردگارش را بخواند [تا نجاتش دهد] همانا من مى ترسم دين شما را تغيير دهد يا در زمين فساد پديد آورد. (26) |
| وَقَالَ مُوسَىٰ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ (27) |
| و موسى گفت: همانا به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى برم از هر متکبّرى که روز حساب را باور نمى دارد. (27) |
| وَقَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ ۖ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ (28) |
| و مرد مؤمنى از آل فرعون که ايمان خود را مخفى مى کرد گفت: آيا مى خواهيد مردى را به دليل اين که مى گويد: پروردگار من خدا است بکشيد! در حالى که به راستى با دليل هاى روشن از جانب پروردگارتان نزد شما آمده است و اگر دروغگو باشد دروغش فقط به زيان خود او است و اگر راستگو باشد بعضى از آنچه شما را با آن تهديد مى کند به شما خواهد رسيد; همانا خداوند کسى را که مُسرف و بسيار دروغگو باشد به هدف نمى رساند. (28) |
| يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ يَنْصُرُنَا مِنْ بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جَاءَنَا ۚ قَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِيكُمْ إِلَّا مَا أَرَىٰ وَمَا أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ (29) |
| اى قوم من! امروز فرمانروايى فقط در اختيار شما است در حالى که در اين سرزمين مسلّط هستيد; پس اگر عذاب خدا به سراغ ما بيايد چه کسى ما را از آن محافظت مى کند؟ فرعون گفت: من جز آنچه را که تشخيص مى دهم به شما ارائه نمى دهم و شما را جز به راه درست هدايت نمى کنم. (29) |
| وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِثْلَ يَوْمِ الْأَحْزَابِ (30) |
| و آن کس که ايمان آورده بود گفت: اى قوم من! همانا من از روزى مانند روز [هلاکت] آن احزاب بر شما مى ترسم. (30) |
| مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ ۚ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعِبَادِ (31) |
| مانند کيفر کردار قوم نوح و طايفه عاد و قوم ثمود و آنان که بعدشان بودند و خدا هيچ ظلمى براى بندگان خود نمى خواهد. (31) |
| وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ (32) |
| و اى قوم من! همانا من از روز ندا دادن يکديگر بر شما مى ترسم. (32) |
| يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۗ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (33) |
| روزى که پشت کنان روى مى گردانيد، براى شما هيچ نگه دارنده اى از عذاب خدا نيست و هر که را خدا گمراه کند براى او هيچ هدايت کننده اى نيست. (33) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |