| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 474 |
|
| إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (59) |
| همانا قيامت آمدنى است، شکّى در آن نيست ولى بيشتر مردم باور نمى دارند. (59) |
| وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (60) |
| و پروردگار شما گفت: مرا بخوانيد تا به شما پاسخ دهم همانا آنان که از عبادت من تکبّر مىورزند به زودى با خوارى به جهنّم درمى آيند. (60) |
| اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ (61) |
| خداوند است آن که شب را براى شما قرار داد تا در آن آرام گيريد و روز را روشن ساخت، به راستى خدا داراى فضلى بزرگ بر مردم است ولى بيشتر مردم شکر نمى کنند. (61) |
| ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (62) |
| اين است خدا پروردگار شما که خالق هر چيزى است، معبودى جز او نيست، پس چگونه [از حق] گردانده مى شويد؟! (62) |
| كَذَٰلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِينَ كَانُوا بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (63) |
| کسانى که آيات خدا را انکار مى کنند اين گونه [از حقّ ]گردانده مى شوند. (63) |
| اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (64) |
| خداوند است آن که زمين را براى شما قرارگاه کرد و آسمان را قبّه اى بر افراشته ساخت و شما را شکل بخشيد و شکل هايتان را نيکو ساخت و به شما از چيزهاى دلپسند عطا کرد، اين است خدا پروردگار شما پس والا است خداوندى که صاحب اختيار جهانيان است. (64) |
| هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۗ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (65) |
| او است آن زنده که معبودى جز او نيست، پس او را بخوانيد در حالى که عبادت را براى او خالص کرده باشيد، ستايش مختصّ خداوند است که صاحب اختيار جهانيان است. (65) |
| ۞ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءَنِيَ الْبَيِّنَاتُ مِنْ رَبِّي وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (66) |
| بگو: همانا وقتى که دليل هاى روشن از پروردگار من برايم آمد، من نهى شدم از اين که آنان را که جز خدا مى خوانيد بپرستم و مأمور شدم که تسليم خداوندگار جهانيان باشم. (66) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |