سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 484 |
|
فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ ۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (11) |
خالق آسمان ها و زمين است، براى شما از خودتان جفت هايى قرار داد و از دام ها نيز جفت هايى; شما را بدين وسيله تکثير مى کند، براى او مانندى نيست و او است شنوا و بينا. (11) |
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (12) |
کليدهاى آسمان ها و زمين مختصّ او است، عطاى خود را براى هر که بخواهد وسعت مى دهد يا تنگ مى گرداند، همانا او به هر چيزى دانا است. (12) |
۞ شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ (13) |
براى شما از دين چيزى را تشريع کرد که نوح را به آن توصيه نمود و نيز آنچه را به تو وحى کرديم و آنچه را که ابراهيم و موسى و عيسى را به آن توصيه نموديم که دين را برپا داريد و در آن متفرق نشويد; بر مشرکان گران است آنچه ايشان را به آن فرا مى خوانى، خدا هر که را بخواهد به سوى دين جلب مى کند و هر کس را [که] انابه کند به سوى آن هدايت مى نمايد. (13) |
وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (14) |
و متفرق نشدند مگر بعد از آن که علم [به حق ]بر ايشان حاصل شد [و اين تفرقه] از روى تجاوزطلبى بود که در ميانشان وجود داشت و اگر نبود سخنى که از پروردگارت گذشته است [که] تا وقت معيّنى [مهلت دارند] ميان آنان حکم مى شد [و اهل باطل هلاک مى گشتند] و همانا کسانى که پس از آنان کتاب به آنها ميراث داده شد در مورد آن دچار شکّى سخت هستند. (14) |
فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (15) |
پس فقط به سوى اين [دين مشترک بين پيامبران ]دعوت کن و چنان که به تو امر شده است پايدارى نما و از هوس هاى آنان پيروى مکن و بگو: من به هر کتابى که خدا نازل کرده است ايمان دارم و به من امر شده است که ميان شما به عدالت رفتار کنم، خدا پروردگار ما و پروردگار شما است، اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شما است، ميان ما و شما جدالى نيست، خداوند [در قيامت] ميان ما جمع مى کند و سير و حرکت فقط به سوى او است. (15) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |