| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 485 |
|
| وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (16) |
| و کسانى که در باره خدا پس از آن که دعوتش اجابت شده است مجادله مى کنند، دليلشان نزد پروردگارشان باطل است و بر آنان غضبى [از خدا ]است و برايشان عذابى سخت خواهد بود. (16) |
| اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (17) |
| خداوند است آن کسى که کتاب و ميزان را به حقّ فرو فرستاد و تو چه مى دانى، شايد قيامت نزديک باشد. (17) |
| يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (18) |
| آنان که به قيامت ايمان ندارند خواهان شتاب در آمدن آن هستند و آنان که ايمان دارند از آن در هراس اند و مى دانند که آن حقّ است، آگاه باشيد همانا کسانى که درباره قيامت مجادله مى کنند در گمراهى دور [از حق] قرار دارند. (18) |
| اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (19) |
| خداوند به بندگانش لطف دارد به هر که بخواهد عطا مى کند و او است قوىّ و عزّتمند. (19) |
| مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (20) |
| هر کس کِشته آخرت بخواهد براى او در کِشته اش مى افزاييم و هر کس کِشته دنيا بخواهد از آن به او مى دهيم و در آخرت هيچ بهره اى براى او نيست. (20) |
| أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (21) |
| آيا آنان شريکانى دارند که برايشان دينى که خدا به آن اذن نداده است تشريع کرده اند؟ و اگر نبود آن سخن قاطع [که قضاوت و کيفر در قيامت خواهد بود] ميان آنان حکم مى شد [و نابود مى گشتند] و بى شک ظالمان اند که عذابى دردآور دارند. (21) |
| تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (22) |
| ظالمان را مى بينى که از [کيفر] آنچه کسب کرده اند در هراس اند در حالى که آن [کيفر] بر آنان واقع خواهد شد، و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، در باغ هاى بهشت اند و هرچه بخواهند براى آنان نزد پروردگارشان فراهم است، اين است آن فضل بزرگ. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |