سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 52 |
|
الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (16) |
همانان که مى گويند: پروردگارا! ما ايمان آورده ايم، پس گناهانمان را بر ما ببخشاى و ما را از عذاب آتش حفظ کن. (16) |
الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ (17) |
همان صابران و صداقت پيشگان و مطيعان و انفاق کنندگان و آمرزش خواهان در سحر گاهان. (17) |
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (18) |
خدا که به عدالت قيام دارد شهادت مى دهد که معبودى جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان علم [نيز شهادت مى دهند]. جز او که عزّتمند و حکيم است معبودى نيست. (18) |
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (19) |
همانا حقيقت دين در نزد خدا تسليم بودن [در برابر او ]است. و کسانى که کتاب [آسمانى] به ايشان داده شده است اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه آگاهى برايشان حاصل شد آن هم از روى زياده طلبى که ميانشان وجود داشت. و هر کس به آيات خدا کفر بورزد [بداند که ]حساب خدا سريع است. (19) |
فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (20) |
پس اگر با تو محاجّه کردند بگو: من و هر آن کس که پيرو من است خود را تسليم خدا کرده ايم. و به کسانى که کتاب [آسمانى ]به آنان داده شده است و به درس ناخواندگان (مشرکان) بگو: آيا شما هم تسليم خدا مى شويد؟ پس اگر تسليم شوند قطعاً هدايت يافته اند، و اگر روى بگردانند فقط رساندن [پيام ]بر عهده تو است، و خدا به بندگانش بيناست. (20) |
إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (21) |
همانا کسانى که به آيات خدا کفر مىورزند و پيامبران را به ناحق مى کشند و مردمى را که به عدالت امر مى کنند به قتل مى رسانند آنان را به عذابى دردآور بشارت ده. (21) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (22) |
اينانند کسانى که اعمالشان در دنيا و آخرت تباه مى شود و هيچ ياورى نخواهند داشت. (22) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |