| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | صفحه 541 |
|
| لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ۖ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (25) |
| همانا ما رسولان خود را با دليل هاى روشن (معجزات) فرستاديم و با آنان کتاب و ميزان (مقياس حقّ) نازل کرديم تا مردم به عدل و داد قيام کنند; و آهن را که در آن صلابت و سختى شديد و منافعى براى مردم هست نازل کرديم [تا با آن از ارزش ها دفاع کنند] و تا خداوند معلوم کند چه کسانى او و رسولانش را در نهان يارى مى کنند; بى شک خدا قوىّ و عزّتمند است. (25) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِيمَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ ۖ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ (26) |
| و همانا ما نوح و ابراهيم را فرستاديم و در نسل آن دو، نبوّت و کتاب قرار داديم; پس برخى از آنان هدايت يافته اند و بسيارى از آنان فاسق اند. (26) |
| ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا ۖ فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ (27) |
| سپس در پى آنان رسولانمان را فرستاديم و عيسى بن مريم را در پى آورديم، و به او انجيل داديم و در دل هاى کسانى که از او پيروى کردند رأفت و رحمت قرار داديم; و رهبانيّتى را که ابداع کردند ما بر آنان ننوشيتم; ولى براى طلب رضاى خدا [خودشان آن را وضع کردند] امّا آن را چنان که حق رعايتش بود رعايت نکردند; پس به کسانى از آنان که ايمان آوردند اجرشان را داديم و بسيارى از آنان فاسق بودند. (27) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيَجْعَلْ لَكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (28) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! از خدا پروا داشته باشيد و[ چنان که بايد] به رسول او ايمان بياوريد تا دو سهم از رحمت خود به شما عطا کند، و براى شما نورى قرار دهد که بهوسيله آن راه سپريد و شما را بيامرزد و خدا آمرزگار و رحيم است. (28) |
| لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ۙ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (29) |
| [اين پاداش را براى ايمان به رسول خود قرار دادم ]تا اهل کتاب بدانند که بر هيچ چيزى از فضل خدا قادر نيستند، و اين که فضل به دست خداوند است، آن را به هر که بخواهد مى دهد، و خدا داراى فضل بزرگ است. (29) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |