سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 551 |
|
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَنْ لَا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
اى پيامبر! هرگاه زنان مؤمن نزد تو آيند تا با تو بيعت کنند بر اين اساس که: به هيچ وجه به خدا شرک نورزند و دزدى نکنند، و مرتکب زنا نشوند، و فرزندان خود را نکشند، و بهتانى را که ميان دست و پاى خود ساخته باشند به ميان نياورند (فرزندى را که از شوهرشان نيست به او نسبت ندهند) و در هيچ فرمان پسنديده اى مخالفت تو نکنند، [بر همين اساس] با آنان بيعت کن، و از خدا برايشان آمرزش بخواه، همانا خداوند آمرزگار و رحيم است. (12) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (13) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! با قومى که خدا بر آنان غضب کرده است دوستى نکنيد، همانا آنان از آخرت نااميداند همان طور که کفّار از اهل قبور نااميداند. (13) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را تنزيه مى کنند و او است عزّتمند و حکيم. (1) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ (2) |
اى کسانى که ايمان آورده ايد! چرا چيزى را مى گوييد که انجام نمى دهيد؟ (2) |
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (3) |
نزد خداوند بسيار مبغوض است که چيزى را بگوييد که انجام نمى دهيد. (3) |
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ (4) |
همانا خداوند کسانى را دوست مى دارد که صف بسته در راه خدا پيکار مى کنند، چنان که گويى بنايى ريخته شده از سرب هستند. (4) |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ ۖ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (5) |
و [ياد کن] زمانى را که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! چرا مرا آزار مى دهيد با اين که مى دانيد من فرستاده خداوند به سوى شما هستم؟ پس چون منحرف شدند خدا [با سلب توفيق] قلب هايشان را منحرف ساخت; و خدا مردم فاسق را هدايت نمى کند. (5) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |